Sevdiğimi bilmen gerek!…

Sevdiğimi bilmen gerek!…

Ekmeğime aş ettim,

Yok başka bir katık,

Sana taht kurmuşum,

Bense gönlünden atık…

Korkularım sensin,

Her yanım bin uçuk,

Güldürmez sensizlik,

Yüreğim sana aşık…

Kırmızı sana yakışır,

Bir de o dudaklara,

Gamzeleri kondurmuş,

Yaradan yanaklara…

Ben çoktan seni seçtim,

Ama sen beni seçmedin,

Gezegenin  zenginliği sen,

Bu yüzden vazgeçmedim…

Bütün aşklar böyle olsa,

Herkes sevdiğini bulsa,

Ahirette sualin sorulsa,

Yalnızca sevdim derdim…

Benden hep saklandın,

Oysa beni bulan sendin,

Cesaretin kırılmasa  idin

Sende gönlünce severdin…

Çok zordur doldurmak,

Zaten dolu olan kabı,

Birlikte daha çok yazarız,

Seninle yazılan  kitabı…

Nefret aşka yardım eder,

Beni atabilirsin bir yerden,

Bildiğim bir gerçek var,

Asla atamazsın içinden…

Çok bekledim gönlümce,

Sevdim kaçtın kendince,

Başka  güzel görmedim,

Göremem hiç ömrümce…

333 ya da peynir dedin,

Fotoğrafın çekilirken,

Yarın gidip alalım,

Unutma sabah erken…

Elinde ne varsa kullan,

Buna artık çözüm getir,

Ya aşkıma cevap yaz,

Ya da kendini getir…

Etme günah, bu bana cefa,

Görmedim  aşkından vefa,

Ne muhabbet, ne bir sefa,

Aramışım sev bir defa…

Sen üzülme, gülsün yüzün,

Yarsana koşmaktır  sözüm,

Unutmuşum kendi özüm,

Sevdim seni ne yapayım…

Yoruldum beklemekten,

Gittiğin yeri görmen gerek,

Rutin koşturdum peşinden,

Sevdiğimi bilmen gerek…

Veysel Kimene

Sevda şairi

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.