yeni yazar

Babam  bana derdi ki;   “ Oğul, hata   yapmamak   elimizde” Gece sessizliğinde söylenecek tek kelime, hata yüreğimizde, Benim deneyimim bundan farklı değil, yaşadım ben denizde, Yaymış bulutları gönlümüze, dökülür, aşkın acı damlaları!.. Bir ruhun kaldırabileceği sessizlik, daha ne kadar sürecek, Cezalandırılıp  yaşama korkusuna,   hangi   ömür   yetecek, Kadının, uzun süren yalnızlığına, elbette son vermeyecek, Yaymış bulutları gönlümüze, dökülür, aşkın acı damlaları!.. Kendi yönteminle kazanamazsın, aşk insanı farklı oluyor, İnsanın beğenileri şaka   gibidir, gelip, o yüz, seni buluyor, Düşünmeden uyunmuyor, çünkü, ruha inen ışık büyüyor, Yaymış bulutları gönlümüze, dökülür, aşkın acı damlaları!.. Kurşunu kendi davranışları ateşledi, ölümsüzlük beklerken, Nabzını hisseden, ona has saklı dürtüler, harekete geçerken, Etkili olan şimdi aşk kurşunu, her kes ölmekten korkarken, Yaymış bulutları gönlümüze, dökülür, aşkın acı damlaları!..

24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜNE ATFEN.. BÜTÜN ÖĞRETMENLERİMİZİN 24 KASIM   ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN!.. Benim bilgi kaynağım, Sevgili öğretmenim... Sende saklı güzellikleri, bana sen öğrettin, Kurallara uymayı, saygıyı, sevgiyi, okumayı, Bize yazmayı öğrettin.. Hepimizin koruyucu meleği, tatlı tatlı bakan, Bütün çocukların annesi.. Şefkatli kolların sevgi doludur, o değerle kucaklarsın bizi.. İnan sen bir ışıksın, Aydınlatırsın bizleri, Doğruyu, güzeli, Vatanıma, Bayrağıma, Baş öğretmenim, Atamıza    sevgiyi, bize sen öğrettin... Tüm öğrettiklerini unutmayacağım ve öğreteceklerini de... Tuttuğun bu ışığı, Yansıtacağız geleceğimize... Siz, eğitim ve öğretim yolunda azimle ve coşkuyla yürüyen, mutlu bir öğretmensiniz.. Bu gün, senin günün, Benim canım öğretmenim.. 24 Kasım Öğretmenler günün kutlu olsun!.. Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine ait

Bunca zamandır kalbini, kilit altında mı tuttun, Ruhum savaşa giriyorcasına mücadele veriyor, Kendimi nasıl bir duruma soktum, uzun yollar,              Beynim yavaş yavaş tükenip, eridikçe, eriyor!.. Bu yaşta adama göre, çok mu umutsuz ilişkiler, Düşüncelerinin içinde, nasıl kaybolmaya bıraktı, Huzurlu bir gece duygularım var, yaşatıyorum, Endişeye düştü yaşantım, seni umutlara bıraktı!.. Derin, karmaşık sorunlarım var, içten içe çoğalır, Aşkımın güçlü olduğu günler, geri dönmeyecek, Sen geri dönene dek bekliyorum, gururunu   ez, Ne kadar imkansızsa aşk, o kadar sönmeyecek!.. Aşktan iyice sıyrılmış duruyorsun karşımda sen, Ne kalbinde inancın var, ne de yaşamın sesleri, Hicran dur geri! Yürekler yangın yeri aşıkların, Her ayrılığın öncesi-sonrasında kesilir nefesleri!.. Çözülmeyi beklerken, nice akşamlara, gün olur, Beni olumsuz ayrılık ağırlığı altında ezerken gör, Susamış papatya yaprakları gibi, yağmur isterim, Mesafeyi bir daha

Sorarsan bana,  ne kaldı diye, Hatıran la birlikte, o söğüt dalı, Kafamda taşıdığım, senle o var, Yüreğimi paralar, o söğüt dalı… Yıllara sorarım, büyük nedeni, Altında oturup dinlerken seni, Anlamadım, değişecek çehreni, Gidişine şahit kaldı, o söğüt dalı… Elim omuzunda,   ne de hoştuk, Sabah tan akşamına konuştuk, Ah seninle hep orada buluştuk, Nasıl da yaralıyor, o söğüt dalı… Bilmez misin sana nasıl tutuldum, Aşk sözünü fısıldarken kuruldun, Ne bana çağladın nede duruldun, Senliği hatırlatıyor, o söğüt dalı… Şimdi viran oldu, yok ki yerinde, İki bina diktiler, var   kederimde, Sorsan yerini gönül minderimde, Ruhumda tek kalan, o söğüt dalı… Aşkım bize ne oldu, birden böyle, Sende de izi var mı, ne olur söyle, Gölgesinde buluştu, sevdam öyle, Ne sen kaldın ne, o söğüt dalı… Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin iz

Ay parlar,   ışığını senden alınca, Güneş kıskanır,   geceler olunca, Gönül on beşinde,   seni   anınca, Aşkınla yeşeren, fidan gibiyim… Aheste bakışın, biraz  bir  hoşta, Deşifre ettirdim,  yüreğin boşta, Periler  misali,  görüntün  hoşta, Sende ki güzelliğe, yanar gibiyim… Kapılıp takıldım güzel  huyuna, Kovanı salıver, düştüm kuyuna, Halatı bırakma, daldım suyuna, Sevdanın sularını, yutar gibiyim… Kaybolmak isterim, o gözlerinde, Arasan bulursun,   kendi yerinde, Sesimi duyarsın,   düşündüğünde, Kaşların karasına, düçar gibiyim… Demiri attı kalp, rüzgarına karşı, Bu rüzgar bizden biri, haza karşı, Senin bu sitemin, can evime karşı, Işığından ürkmüş, ceylan gibiyim… Bakışlar   olmazsa, ben ne ederim, Kalbimi   bohçalar, kime giderim, O zaman felekten bin sille yerim, Bilesin artık ben, Mecnun gibiyim… Hasadını gör,  ektin,   ta yüreğim de, Başakları toplarsın,   günün birinde, Yasaklar kalkarsa, senin gönlün de,

Aşka benzer bir duygu vardı, vuslat bağında, Gamla tanıştırdı beni, hemde, uzay çağında, Dağılıp gitmedi kaygılar, hep kendi tavında, Nazlanır naz ederken, seyreder dururuz biz!.. Issız dağbaşı gibi, yüreğime karlar yağıyor, Gök yüzü bile küskün, karanlığını karıyor, Yolum ona doğru olsa da, hasretliğe varıyor, Nazlanır naz ederken, seyreder dururuz biz!.. Her nefes alış - verişte, yaşadığım gerçek, bu, Bende ki deli rüzgar, sorsan ona göre uğultu, Garipsi geçer günüm, kadere kayıtlı, matbu, Nazlanır naz ederken, seyreder dururuz biz!.. Gece ilerledikçe çöktü hasreti, özlemi bulaştı, Uykusuzluğum  kuş oldu uçtu,  semaya ulaştı, Gecem  en pis cephe oldu, yokluğuyla savaştı, Nazlanır naz ederken, seyreder dururuz biz!.. Hasret kokar bahçesi, nasıl muamma, nasıl iş, Bin derde düçar etti,  nasıl düzen,  nasıl gidiş, Ne gam da, ne keder de, görülmüyor   bir iniş, Nazlanır naz ederken, seyreder dururuz biz!.. Sevda pazarına konan, vur

10 KASIM ATAMIZI ANMA GÜNÜNE ATFEN.. Yürekler buruk bugün! Yine bir sonbahar geldi, Yine bir 10 Kasım, Yürekler buruk bugün, Buruğuz; çünkü, başladı yasın.... Kasımda en acı gün, Doğan gün kara, esen yel ayaz, Yürekler buruk bu gün, Görülmez etrafta beyaz... Bu güz, faklı bir güz, Pastırma yazı görülmez, Yürekler buruk bu gün, Dinmez göz yaşı, yas var silinmez... Ne kaybettiğimizi biliyoruz, Gelmez böyle can dünyaya, Yürekler buruk bu gün, Katlanılmıyor bu vedaya... Kim söyleyebilir öldüğünü, Milletinin bağrında taşıyor, Yürekler buruk bu gün, Yasın, göğü delip, arşı aşıyor... Kasım rüzgarı göğsümüze eser, İçinde anlamlı bir buruk acı, Yürekler buruk bu gün, Dinmiyor, dinmez bu sancı... Aramızda değil, Millet yasta, Mavi gözler. Yok, ok bakışlar, Yürekler buruk bu gün, Bu gün, zor yataktan kalkışlar... Karadeniz, Eğe, Akdeniz, Edirne’den, Kars’a Anadolu yaslı, Yürekler buruk bu gün, Yeniden yaşatmak, bu yasın aslı... Samsunda, ayak izleri var, Ta uzanır Ankara Kal

10 KASIM ATATÜRK’Ü ANMA GÜNÜNE ATFEN!.. ULU ÖNDER “MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’ÜN” MEKANI CENNET OLSUN… KALPLERDEN SİLİNMEYEN ÖLÜMSÜZ ” ATAMIZA “ SONSUZ SAYGILAR… Fikirleri ölmeyen, Kalplerden silinmeyen; ATA’mıza saygı…. ATA’yız biz! ATA’yız biz, al bayrağımızda ay gibi, Gerilmişiz hedef vuran yay gibi, Görmesinler karşısında toy gibi, ATA’yız biz, al bayrağımızda ay gibi!.. Damarda kanız biz yüreklerde can, Yeryüzünde elmas, denizde mercan, Yerinde kalkanız biz kendini bilcen, ATA’yız biz, al bayrağımızda ay gibi!.. Engelleri aşar da yolundan çıkmaz, Emek verir çabalar bir defa bıkmaz, Doğruyu bilir hep, el söze bakmaz, ATA’yız biz, al bayrağımızda ay gibi!.. ATA’yız biz, dilemezsen geç bizden, Adam dolu istediğin seç bizden, Dimdik ayaktayız düşmedik hiç gözden, ATA’yız biz, al bayrağımızda ay gibi!.. Yeri geldi bükülmezi bükmedik mi, Diledik de denizlere dökmedik mi, Göz dikenin başlarını ezmedik mi, ATA’yız biz, al bayrağı

Sen Leyla oldun, aşkınla Mecnun’luğa giderim, Yalnızım diye hayıflanma, deme: “Ah, ne yazık” Bir zaman gezip eğlenirdik, şimdi gurbet yarası, Geceye bırakılmış, aşkta fakir adamım, ne yazık!.. Kimsesiz gecelerim eşsiz! Karanlık dolu göğüm, Sen için atıyorsa kalbim, bütün, gözlerinin suçu, Başta ‘Derdin’,   gönülde   ‘Hasretin’ boğmakta, Ömür oldukça yürüsem, gelmez gurbetin ucu!.. Hiç düşünmedin ki, bu kopuşlar, bu gidiş nere, Hani güzel hayallerimiz, nerede ‘sevgiye’ adım, Yokluğunun ateşiyle, yandıkça yanmaktayım, Haksızdan haksızlık görmek, bumu muradım!.. Desem ki: “ Dünya fani”,   yine düşmen peşime, Ne yaşadığıma bakmazsın, ne yaşlanan yaşıma, Nefsine mi tabi oldun, yardan uzak, halim ne? Bel bükülüp, saç ağarır, kırağı  düşer başıma!.. Felekten da acımasızsın, söyle niye ektin derdi, Hüzün beni mutlu eder mi, niye, yazar oldun, Gün olmadı ki, geçsin, anım, karsız - boransız, Her dem, gönlümde gam, başa duman oldun!... Gör

Ben bir sevda şairiyim, Hece   şiirini hiç arama, Aşkın her hali ben de, Çıkar, dokun yarama!.. Bazen gün doğarken, Yastığıma koyuşumda, Karacaoğlanın   misali, Gelmiştir doğuşumda!.. Ne gördüysek içimizde, Böyle kendimizi bulduk, Sevme gücünü yaşadık, Çünkü aşk seven kulduk!.. Tüm aranan   mutluluk, Esmer yarin gülüşünde, Gözleri gökle yarışırlar, Mahsun gönlün düşünde!.. Gamzesini bir sor hele, İçi boşalmış iki güller, Düşlediğim her dakika, İçte dile gelir bülbüller!..   Havanın kokusu aşktır, Yazar-çizer avunurum, Ben sevdanın adamıyım, Hep aşkları savunurum!.. Yüreğim dolu sevgiyle, Kalmamalı bence onsuz, Aşk dile geldiği anda, Koyar beni uykusuz! Ben bir sevda şairiyim, Ah bitse derdim derim, İçe işleyen var bir kere, O yazdırır, ben izlerim! Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin