yeni yazar

Aşk, insanı, kederleriyle debelenip durdururmuş, Sevenler,  sen önünü kış tut, yaz çıkarsa  bahtına, Her görüşte, ruhuna, bir anda dolduysa o tiz ışık, Anla ki, kurulmuştur ansızın, senin gönül tahtına... Benimde öyle oldu, bir kış günü gibiyim şimdi artık, Sıcaklığı  ne zaman hissedeceğim,  sürprizlere kaldı, Güzelliği ile yolunu, bir den kaybedenlerdenim ben, Zaman döndü sanki, boş günler, şimdi mazide kaldı... Güzellik  ve  zerafetin doğrularını, onda gördüm, Kadınlar sevişmek ya da resmini yapmak içindir, Öyle   bilirdim, ama  nafile,  aşkı derinden vurdu, Korkmam ölüm değil, onsuz yaşamamam içindir... Birini sürekli düşünüyorsan, seviyorsun demektir, Donmuşum ruhumda, bedenimde ben donmuşum, Kendimi   düşünmeyi bıraktım, sevdiğimi anladım, Aşkın mutluluk veren yüzünü, kim derki bulmuşum... Farklı kişi gibi davranırsan, biri diğerine çelme atar, Hava da  süzülen  sözlerimle,  tükeniverse şu küsleri, Daima  görünenin altında, çok

Kaldır Gökyüzünden!.. Aşkla yüreğimi taçlandırdın, senin kralın benim, Bizi birleştiren, kader taşı aranıyor, hangi yolda, Kimseyi, seni sevdiğim gibi sevemem, biliyorsun, Böyle şirin gamzeler, söyle bakim,   hangi   kulda… Dertlerimden bıktım,   başka   şey   düşüneceğim, Denedim, doğru açı hiç yok, olmuyor, olmuyor, Gözlerinse beynim de, hâlâ durmadı, karalıyor, Hüzünlü hikaye yazdırıyor, durmuyor, doymuyor… Yaşadığım, sadece buz dağının, görünen ucudur, Diğer ucu, durmaz,   karanlığa koşmaya çalışıyor, Zorlaşıyor   adımlarım   git gide,   aşkımsa çabada, Maniple olmuş düşüncelerimdeki, sise karışıyor… Evet, hayat boyunca bu kadar hiç yorulmadım, Bu şeyler, her vakit, bulunacak şeyler değiller, Kafamı çeviriyorum, yine kendimi alamıyorum, Gamzenle sohbetlerim, vazgeçmediğim meyiller… Hoşça kal demek, iş ten, sevgiliden ayrılır kendir, Gamzenden düşen,   yaprak sesinden,   ayrılamam, Bana ait iletişim dilidir, seslenir duygu üzerinden, Aşkının kaynağında

Yoksul evlerindeki   var olan kırık camlar gibi yüreğim, İçimde garip duygu, beni nasıl buldu, nereden bileyim, Şu garip halim, bağra - gönle sindi, bu değil ki dileğim, Gözler de yaş durmaz, bulut olur, inerler yüce dağlara... Aşkın   değerleriyle   barışık olan insanları,   yıllara sor, Küskün yüreğinde o derin aşkı taşımaksa, inan ki zor, O kendi halinde yanan bir volkanmış, sönmedi ki kor, Bu meramım, geçmiş aşıklara değil, yaşayan sağlara... Önce yaşanan büyülü düşü, tekrarında yaşamak mı adı, Hem bir gök gürültüsü, hem de bir şimşek sendeki yadı, Onca şekerin gevşediği tahin helvasının bir benzeri tadı, Kim itiraz etmiş aşka, dönüp baksak nice geçen çağlara.... Aşk oyununda sahnelenen dünya ile, gerçeği çok farklıdır, Aydınlık biçimde dışa vurma yok, iki kürek arası saklıdır, Gök kuşağı gibi türlü renk arama, hep beyaz, hep aklıdır, İç koskoca orman, benzermi? Şarabi siyah üzümlü bağlara... Yıllar eskitmez tutulduğun aşkı, hiç bir

Olanlar karışınca maziye, renklenmez   hayat, Biraz keyfimiz kaçar, aşkı birden sezdiğimizde, Geriye dönüşler zorlaşır, aslan pençesi yakada, İlk başta zor gibi gözükür, onsuz gezdiğimizde.... Çok tavsiye edilip, az uygulanabilendir   sevgi, Hele hele, içinde bulunduğumuz güzel   çağda, İnsanda görülen para arzına gömülüp dalması, Sevgi var elbet, Köyde, çayırda-bayırda, dağda... İçinde isteğinin belirmesini çok zaman bekledim, Yıllarca gün ışıdı, ay doğdu, sessizliğim duyuldu, Önemli olan aşkı doğru okumak değerlendirmek, Aşkım sonuçsuz kaldı, yüreğim inadıyla oyuldu... Aşk korkusu artık bütün anını kaplamaya başlar, Onda olmayan, vuran oku, yüreği ince ince deldi, Patlamış birer volkan gibi, cayır cayır yansamda, Bendeki aşkı, kulaklarıma tatlı bir müzik gibi geldi!.. Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopy

Sevmeden yaşamak, görünen hayatın özü değildir, Kaderin buyruğudur birkere, yaktığı gözü değildir, Anlam   yönünden tartışılmaz   aşk, sadece meyildir, Kapıldım, gündüzüm gülmedi benim, gülmedi!.. Yetkililer   daha ciddi   bir şekilde organize etmeli, Ya da verdiğin   azın sanmayıp, o sevgiliye yetmeli, İçinde yaşayan insanların çektiği acılarsa bitmeli, Ne yapmalı, gündüzüm gülmedi benim, gülmedi!.. Güzel sözler, güzel söyleyişler, bir korkunç geliyor, Sanki iş için başvurmuşum, mülakatla beni eliyor, Oysa aşktan Mecnun’dan farksızım yürek deliyor, Çare ararım, gündüzüm gülmedi benim, gülmedi!.. Düşüncelerim, çok kolay okunur, ak kağıt, üstünde, Değişik saplantıların içinde kalma, bari küstüm de, Herkes kendinden bir şey katar, içten bi dostum de, Yanmadayım, gündüzüm gülmedi benim, gülmedi!.. Aşk, en güzeli ortaya koymak için, hiç, düşünülmedi, İçteki büyük devi uyandırana, güzel-çirkin denmedi, Gönüller bir olunca samanlık seyr