yeni yazar

Ömür dediğin!.. Bir ömür nasıl tükendi, eridi nice yıllar, Gönlümüzce seçilmiyor, mevsim, aylar, Gençlik bahçesine gelirmiş sonbaharlar, Saçlarında görülür, bahtına yağan karlar!.. Vay bile beklemezken, nasılda eyvah geldi, Yıllar uzun sanırken, bir bakmışım tükendi, Kanayan yaram arttı, acısız günlerim elendi, Görmediğim güzel güne, gün batımı belendi!.. Çok gençken insan, mutluluğun uçan kuşudur, Gençliği tüketen, hayatın bitmeyen yokuşudur, Gençlik, her kanayan yaraya sessiz duruşudur, Hayatın gerçek sunduğu, insanın hiç oluşudur!.. Semada solar akşamlar, yıldız eski yerine gider, Avuçlarında parlayan hayatın, artık neredeler, İhtiyarlık gelirse, alnında akan ışık geceni deler, Düşüncelerin karmakarışıktır, yüreğini zedeler!.. Geçip gidecek ay ışığı, ve gök yüzü buruşacak, Ay kendiyle kalacak, güneş kimlerle buluşacak, Bakışların pervasızca, hüzünlerimiz konuşacak, Günü geceyi savuran zaman, artık kimin olacak!.. Günlerin doğar, gecelerin baş

Ömür dediğinde ikinci baharım; Yıl 1996 Rahmetli Ayşe Annem - Eşim Aysel - Ben - Abimin eşi Fatma Yengem - H.Mehmed abim ve kaynım Mustafa...O günkü tablo ve de aradan tam 23 yıl geçti.... Ömür dediğin!.. Bir ömür nasıl tükendi, eridi nice yıllar, Gönlümüzce seçilmiyor, mevsim, aylar, Gençlik bahçesine gelirmiş sonbaharlar, Saçlarında görülür, bahtına yağan karlar!.. Vay bile beklemezken, nasılda eyvah geldi, Yıllar uzun sanırken, bir bakmışım tükendi, Kanayan yaram arttı, acısız günlerim elendi, Görmediğim güzel güne, gün batımı belendi!.. Çok gençken insan, mutluluğun uçan kuşudur, Gençliği tüketen, hayatın bitmeyen yokuşudur, Gençlik, her kanayan yaraya sessiz duruşudur, Hayatın gerçek sunduğu, insanın hiç oluşudur!.. Semada solar akşamlar, yıldız eski yerine gider, Avuçlarında parlayan hayatın, artık neredeler, İhtiyarlık gelirse, alnında akan ışık geceni deler, Düşüncelerin karmakarışıktır, yüreğini zedeler!.. Geçip gidecek ay ışığı, v

Saçları,   okyanusa vuran, güneş ışığı gibiydi, Kıskanırdı, Ay’ın üstünden atlayan yıldızlar, Sürünüp, denize ulaşan deniz kablumbağası, Sanki kumda sırtı saçları, yüreğimize parlar.. Günüm karmaşa içinde, dünkü derdi özledim, İlk göğüs ağrımdır, bu ağrı saplandı böğrüme, Ne bekledim bu hayattan, ah, ah neler olmuş, Şu   garip halimle, ne diyeyim, ben   gönlüme.. Süzülüyor kalbim, en güzel,   uçurtma gibi, Mihrabına uçarken, kalp yüzen tekneydi, Hayatta herkese özgün acılar yaşanmıştır, Bana acı, yüreğe gelen sert   bir tekmeydi... Günüm karmaşa içinde, dünkü derdi özledim, İlk göğüs ağrımdır, bu ağrı saplandı böğrüme, Ne bekledim bu hayattan, ah, ah neler olmuş, Şu   garip halimle, ne diyeyim, ben   gönlüme.. Aşkın mutluluk verecek yüzü var mı? Nerede? Neden hep, gece ve gündüz,   hüzün görüyoruz, Değerli bir hayat, ortak çabanın eseri değil mi? Hazin   aşklar uğrunda, biz yaşarken ölüyoruz!.. Günüm karmaşa içinde, dünkü de

Güneşin güne gülümsemesi, ağaran tandır, Dostuna-düşmanına gülümseyen insandır, Doğumdan - ölüme geçen süreç, zamandır, Zamanını, hak dayalı yaşayabilen insandır!...   İnsan, kendini ıslah edebildiği süre zarfında “İnsandır” İnsan olan her kişi, atacağı adımı hakka dayayandır, İnsan olarak doğup, insan ölebilmek haktan beyandır, İnsan emri beyana uyabildiği sürece, gerçek insandır..... Buda benim penceremden;  Eğri - doğru!.. İyi - kötü insan diye bir şey yoktur, Yüreğinin içinde, iyi - kötü çoktur, Kime görev düşerse saplanan oktur, Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!... Besle sen kendini iman ve inanç ile, Katma ömrüne, bir gram hile bile, İçme sen, içki sigara, ne de nargile, Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!... Dürüstlük erdemin, günü öyle bitir, Kin - nefret taşıma, bir yer de yitir, Düzenli hayat kurda, katıver zikir, Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!... Eğer kötülük başlarsa alışkan kılar, Tembellik yitirirsen, çalışkan kılar, Do

BABALAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN “Babalar günü” nedir bilemedim ki, Hiç babam olmadı ki, başımı okşayan, dizine oturtup beni sevdiğini söyleyen yada bayramlarda kıyafetler alıp, haçlık veren... Olmadı; gerçek baba sevgisine hasret büyüdük, olgunlaştık şimdi de vedaya hazır arta kalan süremizi dolduruyor ve o hazin sonu bekliyoruz.... Babam henüz ben üç aylıkken hayattan ayrılmış, Tek baba bildiğim annemin ikinci eşi Osman babamdı!.. Ruhu şad olsun, o elinden gelebilecek her türlü güzellikleri sunsa da yeterince; gerçek baba eksikliği her daim vardı; elinde büyüdük, şahsım adına her ne kadar evlatlık vazifesini tam yapamamış olsam da onu candan severdim-sayardım tıpkı çocukları gibi; babamdı nihayetinde, incinmedik, çocuklarından ayrı tutmadı, dövmedi-sövmedi güzel insan örneklerinden biriydi... Şu anda hayatta olmaması onu saygı ve rahmetle anmama engel değil, yüzüne bir şey diyemesem de, onu özlüyor ve seviyorum... Babalar gününü buradan kutlamak isterken; Tüm babalarında bab

Kaderin matematiği!.. Sevgi kutsaldır; çocuklar anne ve babadan öğrenir hayatın ince yanlarını, annem ikinci evliliğini yaptığında 9-10 yaş arasındaydım, ilk okul 3 e Kırıkkale Çalılı öz ilk okulunda başladım.. Yıllar geçti üvey baba denmez; ama lafın gelişi! Rahmetli Osman babam beni çocuklarından hiç ayırt etmedi bir tuttu, ondan çok şey öğrendim.. Yıllar sonra fıtık ameliyatı olmak için (zor bir ameliyattı) Almanya’ya kızı Hatice ablamın yanına gitmesi gerekti...Her yıl muntazaman kurbanını keserdi hiç aksatmadan bende her zaman kurban keserken yardım eder, bir yerlerinden tutar ona destek olurdum..Diğer çocukların evleri ayrı olduğundan kardeşim İhsan ile ben yanındaydık.. Doğumumdan beri bir çok ölümcül hastalık atlatmışım! Bu yüzden doktor İsmin  gücü adına bana “Yaşar” adını takmışlar, o gün, bu gün, ailem olsun, çocuklarım olsun hep “Yaşar” der..Hatta engelli Kızım Elif bile “Yaşar abi” diye çağırır.. Konu bu değil tabi; asıl konu; Gitmesi  gerekli  Alm

Kemal Yenice   Güzel bir yazı okudum, çoğu doğru; ancak kendi penceremden bakınca şu geldi aklıma; Şiir dört harfli bir kelime ve Ş'den sonraki İ'nin yerine A harfi gelince kelime Şair diye okunuyor, A harfini "Adamı" şekline açacak olursak, Şair; şiir adamı manasını oluşturur!..Bu işle intikal etmek yalnızca okumayla olmuyor, derler ya" Dört mektep bitirmiş adam olamamış" ne kadar okursan oku bazen şair"şiir adamı " olamazsın!.. Bu biraz ilham, biraz yetenek, biraz zaman(Boş vakit),biraz düşünce, haşa biraz yaratıcılık, en önemlisi de "Yaşanmışlık" bunu açacak olursak; Acı-Darbe-Yitirmişlik-Hastalık türleri-Gurbet-Hasret- Yalnızlık hissi-Çaresizlik-Kahramanlık-Sevda-Kök(Yöre-memleket-soya çekim)-Güzellik-Cazibe-Beğeni-Bir anı-İsyan-v.s.bu ve benzeri tetikleyici unsurlar bazı insanın iç sesini tetikler; önce düz yazı yazarsın mutlu etmez, sonra mısralara dökersin, sonra paylaşma isteğin olur, sonra bir ilham perisi yanında

DEĞERLİ DOSTLAR; YAZ SICAĞI BAŞLADI; ARTIK SEZON FİNALİ! HAZİRAN -TEMMUZ- AĞUSTOS - EYLÜL AYI SONUNA DEK;  ŞİİR YAZMA VE PAYLAŞIMA BİR SÜRE ARA VERMEK ZORUNDAYIM!... BU ZAMAN DİLİMLERİNDE ARTIK YOKUM!.. ŞİİR DIŞINDA, ARA - SIRA BERABER OLMAYA ÇALIŞIRIM!.. DOST KALIN SAĞLICAKLA KALIN.... OKUMAYI - BEĞENMEYİ - PAYLAŞMAYI ESİRGEMEYEN DOSTLARIMA DA SONSUZ TEŞEKKÜRLER.. İYİ Kİ VARSINIZ!.. HAKKINIZI HELAL EDİN! SELAM VE SAYGILARIMLA... Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) 20/05/2019