İnsandır!..


Güneşin güne gülümsemesi, ağaran tandır,
Dostuna-düşmanına gülümseyen insandır,
Doğumdan - ölüme geçen süreç, zamandır,
Zamanını, hak dayalı yaşayabilen insandır!...




 İnsan, kendini ıslah edebildiği süre zarfında “İnsandır”
İnsan olan her kişi, atacağı adımı hakka dayayandır,
İnsan olarak doğup, insan ölebilmek haktan beyandır,
İnsan emri beyana uyabildiği sürece, gerçek insandır.....


Buda benim penceremden; 

Eğri - doğru!..

İyi - kötü insan diye bir şey yoktur,
Yüreğinin içinde, iyi - kötü çoktur,
Kime görev düşerse saplanan oktur,
Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!...

Besle sen kendini iman ve inanç ile,
Katma ömrüne, bir gram hile bile,
İçme sen, içki sigara, ne de nargile,
Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!...

Dürüstlük erdemin, günü öyle bitir,
Kin - nefret taşıma, bir yer de yitir,
Düzenli hayat kurda, katıver zikir,
Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!...

Eğer kötülük başlarsa alışkan kılar,
Tembellik yitirirsen, çalışkan kılar,
Dost ol ki düşmanla, barışkan kılar,
Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!...

Dileyelim tüm insan oğlu, iyilik tada,
Nasihata, gerek yok, gerçek ortada,
Gerçeği görürsün hep, son noktada,
Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!...

Karartırsan içini, sen paslanacaksın,
Yüreğin hakta ise, sen uslanacaksın,
Allah’a her işinde sen, yaslanacaksın,
Önümüzde iki yol var, eğri - doğru!...

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
Tam eşek!...
İnsan olmak öğrenilmez
Hepsi mayadan gelir,
En berrak sular bile,
Dağdan kayadan gelir…
Dangalaklık satın alınmaz,
Ya anadan, ya baba dan,
Bazen kızmamak gerek,
Öyle yaratmış yaradan…
Büyük- küçük saymaz,
Oysa kendinden gider,
Kendi kendine havası,
Vız gelir, tırıs gider…
Eli para görmüş biraz,
Görgüsüzlük ağır basar,
Güngörmüşlük yok ki,
Eşe dosta hava, basar…
Havan kime evladım,
İki metre yatak-döşek,
Dün eşeğin sıpasıydın,
Bu gün oldun, tam eşek…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Acılarla yandığımı, Böyle aşk’sız kaldığımı Bin yanıp,bin söndüğümü, Susma gönlüm sen söyle… Sevmediğimi sanar oldu, Aşk güllerim solar oldu, Ağır ağır yanar oldu, Susma gönlüm sen söyle… Kurudu dalım aşmaz çiçek, Rüyalarım olmaz gerçek, Bu el yalan gel biz göçek, Susma gönlüm sen söyle… Kendisine doyamadım, Ben gülüme kıyamadım, Kaçtı benden kalamadım, Susma gönlüm sen söyle… Vefasızlar aşkı neyler, Dilim durmaz şarkı söyler, Dinleyen ağalar-beyler, Susma gönlüm sen söyle… O bakıştı yaktı seni, Hayırsızın teki beni, Kim kurtarır aşk’tan seni, Susma gönlüm sen söyle… Gönül ferman dinlemedi, Daha çok beklersin dedi, Zaman onsuzluğu denedi, Susma gönlüm sen söyle,.. Aşk’ımı aşk’lar kıskandı, Sen değilsin bu sandı, Ne yapayım kalp yandı, Susma gönlüm sen söyle… Veysel Kimene   Sevda şairi © Bu şiir in her türlü telif hakkı şair in kendisine ve/veya temsilcile
Devamı

Sürçe lisan ettimse affola!...

2012 yılının 11ci ayında başladığım muhtelif karalamalarımı, bazı Edebiyat Sitelerine gönderiyordum, beğeniler beni daha bir üretmeye yöneltiyordu... Bir ara ‘ Ussuz   Edebiyat’ sitesine ve’ Kayıp Edebiyat’, ‘Kır Çiçekleri’   sitelerine göndermeye başladım,   önceleri iyi gidiyordu; ancak şiirlerim bu sitelerde yayımlanırken, Kayıp Edebiyat ve Kırçiçekleri Edebiyat siteleri kayboldu, ve şiirlerimde beraberinde kayboldu!...Yediler resmen!.. Büyük bir hüsrana uğradım, ardından ‘Ussuz Edebiyat’ a gönderim devam ederken bana   demesin mi   “ Şiir diye gönderdiklerin ne bir edebi eser, ne de şiire benziyor” diye mesaj attı...Yıkıldım...Ben edebi yarış içerisinde değildim   sadece bir şeyler karalamak, karaladıklarımın okunup beğenilmesi...Bu kırılganlığımın ardından tüm edebiyat sitelerinden ayrıldım.. Bu benim miladım oldu; Edebiyat  sitelerine  uzun bir süre göndermedim.. Kendi başıma yine yazmaya devam ettim, bu defa iki bloğum da biriktirdim, derken face grupları ortaya ç
Devamı

Kaldı!...

Kalburunda elendim de, Geriye bak taşım kaldı, Ardınsıra ağlayan göz ile, Birkaç damla yaşım kaldı… Okulda sınıf arkadaşımdın, Hayal etmeye başladığımda, O kokunu içime çekmek gibi, Öyle derin arzum kaldı… Daima çocuk kaldım büyümem, Oyunda –şakada çoşmadayım, Var gibi davranmaktan yorulmam, Öyle değişmeyen huyum kaldı… Tutku risklerde saklıdır derler, Aşkın uçurumunda yürüdüm, Bir elin tutarken bir elin iterken, Geçemediğim sırat köprün kaldı…     Batmaktan korkmadımki  hiç, Kelimelerden  veya cümleden, Susmam gereken yeri iyi bildim, Seni  etkilemeyen sözüm kaldı… Elmas kıyılarında kalbimin, Gezelerken görmek gibi, Zaaflarının peşini bırakıpta, Umutlandığım hayalim kaldı… Bir gün boş zamanın olursa, Merhameti keşfet ey sevgili, Mangalkeyfi yapma yüreğimle, Sönmeyen kor halim kaldı… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiir in her türlü telif hakkı şair in kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Devamı