yeni yazar

Bazı hükümdarlar atarmış insanları ateşe diri diri, Ağır vergi yükleri, işkenceler, feryat-figan, her zaman; Zulme gelmiş Peygamberler, Fetihler ve Cumhuriyet! Var etmeye, yaşatmaya, dur demeye, tüm haksız acılara… Senin aşkında bana zulüm-işkence ve acı dolu, Bu yüzden haklı olarak, ben de fetih etmek istiyorum, son vermek sensizlik acılarına. Gerçi, Fatih kadar cesur ya da seçilmiş değilim, Asker cümlelerim yok, seni fetih edecek kadar… İlgisizliğin bir sur gibi durur önümde, Yıkasım var. İstiyorum kelimelerden bir Ulu batlı Hasan yaratsam, Diksem aşkın bayrağını kalbinin en yüksek yerine. Hain olumsuzluk okuyla vurulup düşsem. Surlarının ötesine doğru. Anlatırken bunları, İstanbul geldi aklıma!.. İstanbul senli! İlk tanıştığımız yer olarak görürüm, anılarımla dolup taşan, Bazen bir sahil gezisi; Bazen de Florya da plajda!.. Her şeyi ile güzel bir günde, gelmiştin mavi trenle, Buluştuk ga

Denizlerde dalgalanır, Aşkta da dalgalar var, Kıyılarıma vursa bile, Bunun    kime zararı var… Bıçağın ucu keskindir, Değdikçe canım yanar, Yanan benim canımsa, Bunun    kime zararı var… Asfalt üstü yalın ayak, Durmadan aşka koşar, Tökezleyip    düşsem de, Bunun    kime zararı var… Sen sevme öylece kalsın, Sevmeden de, sen yaşar,       Benim gönlüm sevdiyse, Bunun    kime zararı var… Bu farklı olmaktandır, Sevgi denen ondan var, Seven insanlar insandır, Bunun    kime zararı var… Mum değil üfle sönsün, İçimdeki ateşin yanar,         Krater aleviyse yanan, Bunun    kime zararı var… Puro gibi hemen sönmez, Çektikçe daha da yanar, Hazdan    başım dönse de, Bunun    kime zararı var… Veysel yaşadığını bilir, Kalbe olan şarjın var, Taşıdığım olsun keder,           Bunun    kime zararı var… Veysel Kimene Sevda şairi (Kemal Yenice) ©   Bu   şiir in her türlü telif hakkı   şair in

Dünyaya gelen, neden-niçin severler, Kadir bilmez uğruna, dizin döverler, Yanıp tutuşup ta köze-küle dönerler, Şimdi aşkı ben mi yarattım… Belki oda severse diye beklersin, Bin bir derde,  iki daha eklersin, O sevmese de olur ama seversin, Şimdi aşkı ben mi yarattım… Bu yolda, Peygamber sabrı gerek, Perişan kalmışsın, kime ne gerek, Aşka inanmayanı sevsin de görek, Şimdi aşkı ben mi yarattım… Cahil aldanırda, alim olan kanmaz, Kim demiş,  aşkta bilgeler yanmaz, Doğarken sevilir, an sevgisiz olmaz, Şimdi aşkı ben mi yarattım… Üç harflidir ama, çok büyük anlamı, Adı aşk ise, diğer bir adı da, sevdamı, Yoksa sırrı, şu damarda ki kan da mı, Şimdi aşkı ben mi yarattım… Tabibi olmaz aşkın, çare kavuşmak, Kavuşmak hayalde, zordur ulaşmak, Açıkta yok yerin, rüyanda buluşmak, Şimdi aşkı ben mi yarattım… Birleşen gönüller, mazide var mıdır? Masalsıdır, onlara, kanan can mıdır? Bülbüle ayrılık biçmek,  efdal mıdır?

Dağıtırken eşit dağıtılmamış, Adalet nerede hangi dünya da, Kaderine razı olmak çok zor, Aklım da, gözüm de, Hülya’da… Hayranım öyle esmer birine, Gamzesine, dudağına, diline, Siyah esbaplar  giyer kuşanır, Tokalı siyah kemer, ince beline… Siyahlarla bütünleşir hep, Saçları, gözleri kadar siyah, İmrenmekmiş, kader benim, Bilemedim kimden aldım ah… Lüle lüle siyah saçlar aklımı alır, Bağrımdaki ateşse mangal közü, Geriye bana bir bakmak kalır, Körükler ateşi, söndürmez közü… Nasıl sevmeyeyim, cihanda yok, Sesinin ahengi  ile demirler erir, Çok uzakta olsa yakar derinden,          İçte görünmezim, ruhumda erir…      Eş - dost, anasıda “Hülya “ derdi, Güzelliği gönüle Dicle gibi akmış, Gülüşü gamzesine bir kardeş diye, Ailesi güzelliğine, o ismi takmış… Veysel  Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) ©  Bu  şiir in her türlü telif hakkı  şair in kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirl

Fakir aşık, yolun gözler, Sensizlikle her gün özler, Duyamazsam tatlı sözler, Böyle nasıl yaşarım… Uçun kuşlar haber salın, Ya da gidip hemen alın, Gelmez ise, onla kalın, Onsuz nasıl yaşarım… Esmer güzeli  dillerde mi, Kıymet bilmez ellerde mi, Yoksa gözü yollarda mı, Bilmem nasıl yaşarım….   Gelmesen de ben beklerim, Vazgeçemem aşkım derim, Sensin benim tek kederim, Anla nasıl yaşarım… Gamze dolu kamer yüzlüm, Kainatta tek sensin sözlüm, Kaybedersem kara gözlüm, Ah, sensiz, nasıl yaşarım… Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 23.06.2011  

Kepenkleri indirmişim, Bu gün benim pazarım, Silip  attın mı gönülden, Ben yeniden yazarım… Çöllere salsan bedenimi, Sormam sana nedenini, Hicran dolan kaderimi, Ben yeniden yazarım… Bakışların bulmam gerek, Gönül bağı kurmam gerek, Eğer kavuşturmazsa felek, Ben yeniden yazarım… Güller  döşeli yollarına, Koşup gelsen kollarıma, Yol gözleyen hallerime, Ben yeniden yazarım… Tren sesi de yanık öter, Bende öten, artık yeter, Sanma sakın aşkın biter, Ben yeniden yazarım… Nasıl uzaklıklar biçiliyor, Aşkın bu yanına kızarım, Yokluğunu silip her gün, Seni yeniden yazarım… Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 18.06.2011   (Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir at öl yemde üretilme

Ismarlama aşk olmaz, Aşkı olması yerde arat, İster kalbinden at beni, Ya da yeniden yarat… Ayrılık vurmuş tokatı, Gel sende okkalısını at, Bin  metre derine göm, Ya da yeniden yarat… Sabırların tükendiğini, Ruhuna bir  kez  anlat, Kahrınla hiç et istersen, Ya da yeniden yarat… Sukut ettin yıllar boyu, Gel iki kelimeyle başlat, Tek  sözünle aşkı bitir, Ya da yeniden yarat… Nisan-Mayıs-Haziran, Takvimleri yırt yırt at, Zaman içinde erit aşkı, Ya da yeniden yarat… Doğmuş  ama bitmişim, Yeşermeme ver fırsat, Kuru bir dal bırak beni, Ya da yeniden yarat… Küskün gönlüm, hır palı,          Her defasında kır kır at, Aşkımızı  bırak mahşere, Ya da yeniden yarat… Naçar elimde solmasın, Yağmur gönderip sulat, Sevgi damlarınla besle, Hadi beni aşktan yarat… Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her tür

Bana mavileri gönderme can, Ben siyahlara aşığım, Karadır beyaza yakışan, Karadır senin gözlerin… Gülüşlerini gönder uzaktan, Sevinmeye çok ihtiyaç var, Bütünleşmişim dertlerimle, Merhem belki dudakların… Gönderme bana seviye can, Yorgunluğumu tazeleme, Gece yarısı ışıl ışıl cadde de, Parıldasın güzel gamzelerin… Siyah saçlarını gönder ya da, Siyahtan dünya kurmuşum, Bak gecede siyah, gecelerim, Benim çiçeklerimde siyah, Ak senin, siyahtır şiirlerim… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) ©   Bu   şiir in her türlü telif hakkı   şair in kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Ben hep sevdim!.. İlk okulda öğretmenimi, Orta okulda Belma’yı, Lisede  Selma’yı sevdim… İşimi de sevdim, eşimi de; Ben hep sevdim!... Bir de, siyaha bezenmiş “saçlarıyla” Esmerimin “Gamzesini “sevdim. Ceylan gözü gibi derin bakan, Dicle’gibi coşkun akan. Ben hep sevdim!... Ha; Z.Maximum kartımı da sevdim, On iki taksit + altı ay erteleme yapıyooo… Veysel Kimene Sevda   Şairi (Kemal Yenice) ©   Bu   şiir in her türlü telif hakkı   şair in kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Bilmem aşkın ne olduğunu, anlamam ben aşktan, Bahçelerde gül idin, buldum, derdim seni çiçeğim, Çoğuna hediye, ziynetleri, türlü çeşit taşları iken, Hediyeydin hayatıma, bağra, serdim seni çiçeğim… Kuşlar ağaçlara, arılar çiçeklere ihtiyaç duyarsa, Gün güneşe, gece aya, şu gönül,  sevgine muhtaç,   Kimsesiz sokak ortasında kalmış biri gibi oldum, Senin gurbetine düştüm, ruh yakınlığına muhtaç... Kimi unutmak istersen, gözleri unutturmaz sana, Çay-dere oluk oluk akarken,  akla gelir susamak, Leyla bakışlı gamzesine, biçare gönlüm diz çöktü, Kulakta çın çın gamze sesi, sağırlığa kaldı ramak… Gözümde hayali, bütün gün-gece aşkını düşlerim, Ruhum sallı, aşkı ise yamaçlarda, görülür sonun, Gönlümdeki şu deniz taşar, göllerine ulaşamıyor, Dalgam sahiline vurmaz, sahil onun, kıyısı onun… Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin

Buğulu pencerende görürüm seni, Cemalin  ruhuma ışıklarını döktü, Işıklar dolaşır gökleri, döne  döne, Gökle baş başa verip, bağrımı söktü… Kirpikte sürme, parmakta kınalar, Allı - pullu süslüsün, gün ve zaman, Islak dudakta ateş çakmak çakmak, Tutuşturursun gönlü verin heyecan… Yelkenim açılmasa, küreğim yitse, Derim ki:” Yer-gök aynı hilalim var” Hangi derya dibe çekebilir ruhumu, Sesiyle canlandıran, istikbalim var… Darılıp gönlüme esirgeme tebessüm, Gülüşünde dokunmadığıma değerim, Aşka dürüst davransan, mektebinde, Şöyle diploma alayım artsın değerim… Yokluğunda bulmuşum, git istemem, Akar su hava kadar ihtiyaçsın ömre, Aşk bu kıldan ince kılıçtan keskindir, Gözler yaş değirmeni, uyunca emre… Göklerin verdiğini kim kimden almış, Aşkın kanununu yazan ümitte verir, Göz kırpar sonbahar gecelerinde aşk, Değdiğinde, kalp, su olur zamanda erir… Gördün işte ahvalimi kara kara gözlü, Sanki beni bekleyen biriydi, o yüzü

(1026) Gözlerin ağır ağır bakar, Söylesene nelere yorgun, Yaslı duruşun, mahzun, Gönlün  kimlere vurgun… Gizli bir ateş var değil mi? Gül rengi yüzünse solgun, Kalbini nasıl da kımıldatır, Denenmiş yürekte soygun… Ürkek bakışlarında çekince, Bahar- yaz yine de durgun, Duygular üfürülmüş uçar, Yüze mi, söze mi duygun… Deniz bakışlı gözlerin sen, Doğaya-tabiata tam uygun, Köpürüp akarsın Dicle’sin, Aktığın yerlerde kiler olgun… Hevesle endama sarılsam, Avuçta o memeler dolgun, Başıma gelecektir kıyamet, Cehennemle başlar  sorgun… Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 20.06.2015   (Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir at öl yemde üretilmektedir..)

(1025) Her gün doğuşuyla, etrafa aşkla bakar, O gözlere bir bakan, kafayı daim takar, Aşkı  tüm yüreklere onluk çiviyle çakar, Kimlere şikayet etmelidir, o gözlerini… Elleşme gözlerine, yıkılmaz bentleri yıkar, Mavi lensten süzülerek, ta derinlere akar, Gözlük altı  olsa da, o yakacağı yeri yakar, Kimlere şikayet etmelidir, o gözlerini… Görülmese gözler de, sağladığı gizli yarar,         Yararını görmeye, bütün gözler, onu  arar, Birlikteliği perçinleme, verilen güzel karar, Kimlere şikayet etmelidir, o gözlerini… Uzak durulmaz inanın,  gözü ellere kayar, Bir ustasını bulmalı, yaptırmalı tam ayar, Ayarı düzelmezse, gönlüm hasretlik sayar, Kimlere şikayet etmelidir, o gözlerini… Ruh terbiyecisi gözleri, gözlerle etti tımar, Tımar değil aslında,  yenen büyük  şamar, Yesem de şamarını hayat zaten bir kumar, Kimlere şikayet etmelidir, o gözlerini… Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şair