Ne dert, ne hüzün!..…
Buğulu pencerende
görürüm seni,
Cemalin ruhuma ışıklarını döktü,
Işıklar dolaşır
gökleri, döne döne,
Gökle baş başa
verip, bağrımı söktü…
Kirpikte sürme,
parmakta kınalar,
Allı - pullu
süslüsün, gün ve zaman,
Islak dudakta
ateş çakmak çakmak,
Tutuşturursun
gönlü verin heyecan…
Yelkenim
açılmasa, küreğim yitse,
Derim ki:” Yer-gök aynı hilalim var”
Hangi derya dibe
çekebilir ruhumu,
Sesiyle canlandıran,
istikbalim var…
Darılıp gönlüme
esirgeme tebessüm,
Gülüşünde
dokunmadığıma değerim,
Aşka dürüst
davransan, mektebinde,
Şöyle diploma
alayım artsın değerim…
Yokluğunda
bulmuşum, git istemem,
Akar su hava
kadar ihtiyaçsın ömre,
Aşk bu kıldan
ince kılıçtan keskindir,
Gözler yaş
değirmeni, uyunca emre…
Göklerin
verdiğini kim kimden almış,
Aşkın kanununu
yazan ümitte verir,
Göz kırpar
sonbahar gecelerinde aşk,
Değdiğinde, kalp, su
olur zamanda erir…
Gördün işte
ahvalimi kara kara gözlü,
Sanki beni
bekleyen biriydi, o yüzün,
Bir zafer
müjdesi ver, açtım yüreği de,
Kalmasın içten içe, ne dert, ne hüzün…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
21.06.2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir at öl yemde üretilmektedir..)
Yorumlar
Yorum Gönder