İçim içlenir!...

(1016)

Yarim adımı anmaya dursun,

Hüznüm kabarır, içim içlenir,

Onsuz halimi görmeye  dursun,

Efkarım çoğalır, içim içlenir…

Sevdiğim gülüyor kendi yerinde,

Ağladığım ne bilsin, içim içlenir,

Yıldızlar onun gülen gözlerinde,

Doyasıya bakamam, içim içlenir…

Gün doğarken onun şafaklarına,

Karanlık gecedeyim, içim içlenir,

Yorgun yüzümün şakaklarına,

Cananın izi düşer, içim içlenir…

Garip bahtiyar olmaya mahrum,

Öksüzüm, yetimim, içim içlenir,

Pür nûr baharı görmeye mahrum,

Mevsim kış, yok ki yaz, içim içlenir…

Gamlı gönlünle pek ortada kaldın,

Bir merhaba demedi, içim içlenir,

Vah zavallım, birdenbire aldandın,

Ruhum boşamı titredi, içim içlenir…

Yıkılmış virane gönle, aşkını çağır,

Bakmadı ki, bakmaz, içim içlenir,

Kurak iklimine, yağmurlar çağır,

Yağmıyor, yağmaz, içim içlenir…

Ne bir çiçeğim, nede bir yaprak,

İnsan yaratılmışım, içim içlenir,

Zamanı gelenleri alıyor toprak,

Sonsuzu kim görmüş, içim içlenir…

Aşkımı şu göklere ilan edeceğim,

İlanımı  duymuyor, içim içlenir,

Bir gün bu  hisleri kör edeceğim,

Hislerimi anlamıyor, içim içlenir…

Veysel Kimene

 Sevda Şairi

(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

09.06.2015

 (Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir at öl yemde üretilmektedir..)