"Ben" nerede?
(1022)
Masalda kaldık,
Sokak kedisinin başını okşadın,
okşamadın başımı,
Bilesin bundan kederlerim var.
Evvela şunu söyleyeyim, bu savaş,
Evet bu savaş,
Beni yalnızlık odasına götürdü,
Şimdi artık ısısız bir oda, her
tarafında sen var…
Aşkım kum tepesinde kaldı,
Heyelanlar istiyorum,
Yokluğuna güle güle demeye…
Kederlerin sarsa da seher de, her
yerde, yemin billahi sevdim, severim,
Göz bebeklerime kadar dolusun,
Ötede bir şey yok,
Etkisinden uzun süre kurtulamadığım
türlü çeşit benlerin var…
Üşüşen, acıtan, ibikleşen, ten
renkli, onlar, benekli martılar...
Karanlık gecelerin kahrına dayanmak
için sevmişim seni meğer,
Sanmayasın gönül inlemiyor,
Beş yüz kişilik mehter takımı ve her
gün mehter marşı,
Ruhum başka şey
dinlemiyor,
Aşkın bilinen alışılmış tekniğiyle
değil,
Kendi istediğin gibi o dudak üstü
benin aşkı yarattılar.
Öpsem diye umduğum,
Tüm benlerin var ya, yıllarca, yüreğimi
kanattılar…
Şu haline bak,
dumanlı bakışlar,
Yüz, doğal renge
hiç dönmedi,
Travmamı yaşadın,
İste zamanı
donduralım.
Yanak benlerine
ne olmuş ?
Gördüm ki gülüm
solmuş,
Çehren değişik göründü,
İste birkaç ben konduralım.
Ben ışığı
gördüm,
Yüzündeki benlerde,
Bir tek beni
göremedim, söyle canım, "Ben" nerede?
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya
temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı
Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
14.06.2015
(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir at öl
yemde üretilmektedir..)
Yorumlar
Yorum Gönder