yeni yazar

Gönül sevdiği işle meşgul, benimle demirledi gece, Bu gecede durumum değişmez, doğan sabah olsa, Bu tür yaşamaya   sıkı sıkı karar verdim, sevdiğim, Her yılım güneşsiz, her mevsimim   çiçeksiz olsa... Masmavi manzara, karşımda gri bulut hiç görmem, İçim burkulur, hangi günahımın cezasını çekiyorum, Her zaman düşünceli, bir deniz kıyısı dinginliği yok, Coşkulu kalabalık, mutlu beraberliğe iç çekiyorum... Kötü gün deyim, istemediler, üzüntümü paylaşmayı, Sarsıcı gidişinle, her bir şeyin adeta boynu büküldü, Söylesene şimdi, koca yükün altından nasıl kalkarım, Yalnızlığım, ılık su değil, yakıyor,   ciğerlerim döküldü... Göreyim gözlerini, ne olur, hiç değilse bir günlüğüne, Sılan dan ayrıl, getir bir şekilde onları hazin ömrüme, Yüreği yara halimin her sabah artar kederi, uzaklığına, Çalı görünümlü gülüm olma, bahar yaşat şu gönlüme... Kınayan var, insanlar önümde ileri geri konuşur oldu, Fazla sabrım kalmadı, tüm zincirlerini çıkar üzerin

Güzel gözü keşke görmeseydim, Aşkın, bu derece yeşermezdi, Ak kanatlı uçan tek güvercin, Yeşil dallarımda belirmezdi!... Güneş gülümserken çiçek açar, Olmasa gün yüzün, görülmezdi, Tüm sabahlarla doğan - açan, Aşk derde derman, denilmezdi!.. Bulunmaz gözlere gönül bağlı, İnsafsız söylenmende alınmazdı, Gamlı bağrım, yangınla beslenir, Yaktığın bu ateşle kalınmazdı... Yaprak dökümünde, her yanım, Ne eyledin, hiç günah bulunmazdı, Eksilip giderken ömürlerimizden, Sevgiye benzemez halin sorulmazdı... Esir yürek benim, kırılan kalp var, Varlığınla ezilseydi, o darılmazdı, Yıkılıp mahvoluruz, ikimiz birden, Kalpleri hiç etme, bileydi sarılmazdı... Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 31/03/2019

Çenendeki gamzen den, gözlerimi alamadım, Yanaktaki gamzene, hiç mi hiç,  doyamadım, Gök  yüzünü aradım,  gözlerini  bulamadım, Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!.. Gecenin en karanlık hali, şafaktan öncesidir, Güzelliğin diz titretir, ben de deprem sesidir, Şimdi gözyaşı kucakla tan, kederin cilvesidir, Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!.. O bana baktığında, başka boyutta olurum, O gözlerin de sonbahar sabahını bulurum, O göz parıldar, sanki yaz gecesi bir durum, Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!. .. Havalı, çekici ve derin, dünya hep gözlerinde, Kendimi kaybederim, aşk bulaştırdın derinde, Hayal sunan bir ayna, kalsam da kederim de, Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!.. Aşk kalpte güçlü bir dilek, kimseye görülmez, Aşk çağlayan engin sular, derinliği bilinmez, Aşk sabah ışığı, yıldızlı gök yüzüdür silinmez, Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!.. En anlamsız anda dahi, rüzgarında sezilir, Bütün

21 Mart Dünya Şiir Günü Kutlu Olsun.."Aşk" Aşk!..  Yıkılabilirsin,  hayat bu.  Beklemediklerin incitebilir,  ansızın ve daima.  Fakat;  İnsan neden sever,  neden tutkuludur sevdasına?  Başkalarının veremediğini vermek;  Ve tüm sevdikleri birer birer terk edip,  Kendini yalnız hissettiğinde; o, aşkına ;  Sevdasına:  “Ben yanındayım demek”  Veysel Kimene  Sevda Şairi  (Kemal Yenice)  © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.  Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Öyle ki uçup gitti, ömrümün yoldaşı, Öyle ki uçup gitti, rüzgarına kapıldı, Öyle ki uçup gitti, cefa mı görmüyor, Benimle baş başa kalan, hain geceler!...     Şimdi ömürde, gurbet gurbet üstüne, Şimdi ömürde, hasret   hasret üstüne, Şimdi ömürde, o, çilem çilem üstüne, Benimle baş başa kalan, hain geceler!... Aşk  sularında yıkandım, derinleşti ruh, Kavrayabilen eller yok, göz diken diken, Gün uykusuna dalıp, tatlı rüya görmem, Benimle baş başa kalan, hain geceler!... Gönle  avdet etti, o unutulmaz güzellik, Yıldız benzeri doğdu, güzel akşam gibi, Yokluğu, bahtın,  şimdi en hazin yazısı, Benimle baş başa kalan, hain geceler!... Gecelerde bana düşman, tıpkı gidenim, Verdiğimi alamadım, elde, geceler kaldı, Oda hain, düşman,  dindirmiyor sızımı,  Benimle baş başa kalan, hain geceler!... Parıltısız gecenin ruhu, üstüme  üstüme, Çok derinden derinden, sessizliği  sunar, Gideni mi sorgularım, her  yalnızlığımda, Benimle

Bir hasret yaşıyorum, içte ağır biçimde, Hicran yoğrulmuş, heyecanla boğulmuş, Her camı açtığımda, gün kara bir perde, Gök beyaza bürünmüş, mavisi uyumuş!... Benim semam üstünde ay bile buz tuttu, Bahçelere - bağlara, hoş ilkbahar erişti, Gönlüm üşür, boş kalan sessiz   evimde, Dağlarda-ovalarda, lale, sümbül, yetişti!... Kapımın önünde, kara kurbağa ötüşür, Kuru ot arasında, oluşmaz ateş böcekleri, Kırlangıçlar bile, daha yükseklere uçar, Dokundu hasret teli, kar gibi döküntüleri!... Bir aşkın üstünden, Leyla düştü gönle, Bir hüzne dalar, gönül gizli gizli ağlar, Bir yakışmaz kader, değdi garip halime, Değeydi taşlara, taşır mıydı yüce dağlar!... Aşkın sesi, çınlar iki kulağımda ninnisiyle, Kalbimin tenine o an, kan gider, can gelir, Kor tozu gülüşünde,   o gözleri hafif kalır, Hatırasında sevgisine, kan gider, can gelir!... Bir gece, en uzaktan, ulaştırdı bana sözleri, Kederle dolu verdi yüreğim, doğdu kasvet, Aşkla meşg

“Beni hiç anlamadı” diye, söylenmek değil, Ya da gereksiz hiçliğe, mizah yapmıyorum, Çoğunlukla güler yüzlü insanım her zaman, İç içe ağlıyor, bunu kimseye anlatmıyorum!... Görmüyor beni, aşkıyla tutuştum, yandım, Aydınlanmaya koştum, içi karanlık çıktı, Aşkı, kalbimi, kımıldattı, ne oldu şimdi, Ruhum, bu kutsal güçten, zararlı çıktı!...     Bir çift güvercin havalansa, komşu çatıda, Yanık yanık yüreğim, burkulur yerinden, Bilmezler bir aşkı, yaşamayanlar beni, Benim derdimse onun, hasret ateşinden!...     Aşkın sıcaklığını, iyiden iyiye hissettirdi, Doğru nefes almamı bile, zorlaştırıyor, Mutlu ifadeyle, birilerini gördüğümde, Hayat devam etse de, bana korlaştırıyor!...     Uykusuz kalan beynim, etkinliğini yitirdi, Geri kazanmak için, ne tür spor yapmalı? Taze ekmek kokusu gibi içimde saklıyken, Beyni kökten etkileyen aşkı, ne yapmalı?... Aşkının sonsuzluğuna, bir gidiş-geliş işte, Sevgimizi biz ispat edemedik,  faydasız,

Ne olsun, daha ne olsun! Ne bekliyorsun, Kalp cümle aleme güneş, bana gece ayazı, Buz tutan yüreğin erir mi? Bilemiyorum, Kulak sağır imiş, ne çare, duyman niyazı!... Aya da sesleniyorum, hiç çalmıyor kapımı, Yıldızlar arasın da, dolanır,   öpücüklerim, Yaralı   yüreğimi,   kimlere   açabilirim ben, İçten hasret, çokca özlem, tüm kederlerim!.. Her güne doğan güneş, mutlaka   batacak, Özlemi, ayrılan bütün   gönüllere,  katacak, En iyi hatıraların var,   çılgınlığın la silme, Veballi hayat, sana bir şey sunmayacak!.. Uzun süre sesini,   kafam içinde duyu cam, Bütün hüznünü sil, kanım dan uzaklaştır, Alev dolusu gözler, duygularımı körükler, Parçandan vazgeçmem, aksine yaklaştır!... Şu hislerimin, sen de ne izi, ne önemi kaldı, Büyüklük, kendini beğenmiş haller yarattın, En yüksek dağa hazırdım, beraber çıkmaya, Melek ışığı olamadın da, dünyamı kararttın!.. Dökülen göz yaşlarım sa, gecenin en köründe, Dolunayın en meşgul, gizemli

Her gecenin, tüm yüzünü,   evi bilir, İçte tükenmeyen, bütün yalnızlıklar, Zaman uçar, tasasız - gamsız dikilir, Elde balta, kırılmaz anlamsızlıklar... Semaya yönelir huzur için bakış, Sessizce bir iç çekiştir   derinden, Dokunuyor sokak lambaları bile, Gece karanlık, umutsuz düşlerinden... Her gün, onca tükenen umuda inat, Hiç aldırmadan döner yörüngesinde, Acımsı, acımsı, bakar her bir   bakan, Aldırmaz yine, kendi düşüncesinde...     İnce sis yükselir göz kapaklarından, Karşı komşu bahçesinde çiğler erir, Kavrulmuş topraktan ne farkı   var, Yalnızlığındaki bu bülbüle, ne denir?...     Ortada olan tek manzara, yalnızlık, Gün doğana kadar, kaç mum ışığı, Ufukta tan çizgisi iyice belirirken , Beyin yakımında hala, gülün aşığı... Yılında – ayında, matemini kovalar, Çalınan kalbini,   geri alma peşinde, Dökülür salkım salkım ciğerleri de, Zalim yaptı dediğini, kendi gidişinde... Hakikat bülbülü, aşk deryası boyladı, Öter ard

Belki “Bana ne” diyeceksiniz; ama biliniz ki insanız ve nerede ne ile karşılaşacağımız şüpheli! 2 hafta önce idi bir sancı ile uyandım, geçer diye bekledim nafile, randevu aldım Üroloji den çünkü kasık sancısı başlamıştı, taş düşürüyorum sandım! 06 Mart 2019 öğle sonrası muayene oldum,” ultrasyon” malumunuz teknoloji hayatımıza çok büyük katkı ve kolaylık sağlıyor...Sonunda af edersiniz yaşım gereğidir bilmem, idrar yolu enfeksiyonu olmuşum, hemen reçete verdi, 7 antibiyotik iğne ve 10 günlük antibiyotik hap birde prostat gevşetici(İdrar tutmaması için’risk taşırmış’) kullandım ve rahatım... Uyarım şu ki; soğuk sudan, yalın ayak gezmeden, az su içmeden sakının... Tavsiyem şu ki; Limon, elma sirkesi, soğan-sarımsak günlük kullanmak gerekliymiş; ayrıca papatya çayı da rahatlatıcı unsur imiş.. Neyse; Anımsıyorum, ben küçük yaşlarda (Henüz İlk okul 1-2)Kırşehir de iken sadece doktor Sami bey vardı, tüm ahali ona giderdi hastalık çok olmaması bir avantaj ise de, sorun

Bir sessiz mehtapta, yürürken gözlerimiz, Hangi dalın altında, birleşsin dizlerimiz, Yıldızlarda gezinsin, aşka dair sözlerimiz, Yüreğimiz tek çarpsın, nefesimiz dayansın... Adım   saymak olmasın, ellerini tuttuğumda, Tenin hep hatırlasın, aşkımızı unuttuğunda, Önce sen ağla yasın, yüreğimi kanattığında, Aşka ihanet eden, tövbe huzur bulmasın... Açılsın aşkımıza, beklenen şu  ümit kapısı, Yalnız bir aşk taşırmış, bil ki yürek yapısı, Zarar görmez  aşkın, çünkü sağlam çatısı, Hasret olan gönlümüz, mutluluğa uyansın... Bize fayda sağlamayan her şeyi unutalım, Bizi güldürecek ne varsa, hayata katalım, Birleşen gönüllere, bir perçinde biz atalım, Kaybedecek olursam, elimde aşkın kalsın... Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.  12/03

Gördüğüm  tüm  insanların aklı başında, Benim şu aklım, uğultulu esen, rüzgarda, Baş toprağa gömülü değil, kökü dışarıda, Derdim katı, kimseye, diyemiyorum!... Şimdi, kimsesiz, onsuz, bir sokaktayım, Bazen, gökyüzü altında,   bir park tayım, Duygular   paketlendiler, susmak tayım, Hüzünlü gülümsememi, silemiyorum!... Gülüşü ısıtmamıştı, sevme yoktu vaatte, İşte o ayrılığına, çanak tuttuğu,  saatte, Çatılmış kaşların, kılıç yarası var tende, Güz gecesi yaşattı, ılığı, seçemiyorum!.. Ay ışığımda geçip gitti, geceler boyunca, Fırtınalar dinmez, sürer boylu boyunca, Şimdi yaşattığı ise, hepsi, kendi huyunca, Katlandım her hale, gitti, bilemiyorum.... Gitti-gideli, sararan kuru yaprağım artık, Yine buluşsa gözlerimiz,  çalışsın   mantık, Ayrı ayrı yerde, bize gelmemeli   ihtiyarlık, Doğrusu bu değil mi, diye, düşünüyorum!.. Tüm hata-vebalin on da birleşmeleri var, Neler doğurdu,  benim gibi,  kaç kişi var, Gelir sabaha yakın, dileğ

Tüyden hafif olamadım, her sabah, Karşı damda güneş parlar, bana ne, İçimden şarkılar gelmiyor, sustum, Bağırır-çağırır yürek seni, sana   ne... Herhangi   bir önlem, bir çarem yok, O günden beri hicrana tutunuyorum,       Yaptığın gün geçtikçe yüreğe oturdu, Belki, sen diyorsun:”kurtuluyorum”... Her zaman aşığındım, görmezcesine, Gidişinle bir  kere, olmadın  pişman, Güzel vakit geçirmek, nerede   şimdi, Yokluğunda oluyor, en katı düşman... İçimi dökmeden, geçirilen zamanlar, Dakikama erişilmez, o değer kazanır, İki günü, eşit olan,   zaten ziyandadır, Kim acı çekmemiş aşkta, o aldanır... Romanın süper kahramanı, sen ve ben, Haksızsın, hikaye iç içe anlatıldığında, Yer almak kim ister ayrılık sözcüğünde, Kim bekler, tek yastığı, boş, yatağında... Ağaçsız meydanda, kalan kuş gibiyim, Konacak, tek dalım vardı, kırılı verdi, Oturmadı üstüme, bu gidiş hoş değil, Mehtap solgun, yıldızlar tükeniverdi... Hasret ağırlığına, kim