Bilmesin gözlerim, ağlamasını!
Gönül sevdiği
işle meşgul, benimle demirledi gece,
Bu gecede
durumum değişmez, doğan sabah olsa,
Bu tür
yaşamaya sıkı sıkı karar verdim,
sevdiğim,
Her yılım
güneşsiz, her mevsimim çiçeksiz olsa...
Masmavi manzara,
karşımda gri bulut hiç görmem,
İçim burkulur,
hangi günahımın cezasını çekiyorum,
Her zaman
düşünceli, bir deniz kıyısı dinginliği yok,
Coşkulu kalabalık,
mutlu beraberliğe iç çekiyorum...
Kötü gün deyim,
istemediler, üzüntümü paylaşmayı,
Sarsıcı gidişinle, her
bir şeyin adeta boynu büküldü,
Söylesene şimdi,
koca yükün altından nasıl kalkarım,
Yalnızlığım, ılık
su değil, yakıyor, ciğerlerim döküldü...
Göreyim gözlerini,
ne olur, hiç değilse bir günlüğüne,
Sılan dan ayrıl,
getir bir şekilde onları hazin ömrüme,
Yüreği yara halimin
her sabah artar kederi, uzaklığına,
Çalı görünümlü
gülüm olma, bahar yaşat şu gönlüme...
Kınayan var, insanlar
önümde ileri geri konuşur oldu,
Fazla sabrım
kalmadı, tüm zincirlerini çıkar üzerinden,
Umudunu yitirmişsin
belli, umutsuz durumlar yoktur,
Göz yaşımı dileme,
sel olup taşacak bir gün derinden...
Nereye bu gidiş,
göz kapaklarım, nemlenmek için mi,
Hadi söyle hadi,
yapmadın mı sevgimin sağlamasını,
İçimde ürperirken
yalnızlığım, doğ artık ufuklarıma,
Getir kalbini
kalbime, bilmesin gözlerim, ağlamasını...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
01/04/2019
Yorumlar
Yorum Gönder