Ayna sız!...
“Beni hiç
anlamadı” diye, söylenmek değil,
Ya da gereksiz hiçliğe,
mizah yapmıyorum,
Çoğunlukla güler yüzlü insanım her zaman,
İç içe ağlıyor,
bunu kimseye anlatmıyorum!...
Görmüyor beni,
aşkıyla tutuştum, yandım,
Aydınlanmaya koştum,
içi karanlık çıktı,
Aşkı, kalbimi,
kımıldattı, ne oldu şimdi,
Ruhum, bu kutsal
güçten, zararlı çıktı!...
Bir çift
güvercin havalansa, komşu çatıda,
Yanık yanık
yüreğim, burkulur yerinden,
Bilmezler bir
aşkı, yaşamayanlar beni,
Benim derdimse onun, hasret ateşinden!...
Aşkın sıcaklığını,
iyiden iyiye hissettirdi,
Doğru nefes
almamı bile, zorlaştırıyor,
Mutlu ifadeyle,
birilerini gördüğümde,
Hayat devam etse de,
bana korlaştırıyor!...
Uykusuz kalan
beynim, etkinliğini yitirdi,
Geri kazanmak
için, ne tür spor yapmalı?
Taze ekmek
kokusu gibi içimde saklıyken,
Beyni kökten
etkileyen aşkı, ne yapmalı?...
Aşkının sonsuzluğuna,
bir gidiş-geliş işte,
Sevgimizi biz
ispat edemedik, faydasız,
Dillere düştüm, sürünmem
yetmiyor da,
Saçlı-sakallı hal görene, olduk, ayna sız!...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
18/03/2019
Yorumlar
Yorum Gönder