Unutmayı unuttum!..
Çenendeki gamzen den,
gözlerimi alamadım,
Yanaktaki gamzene,
hiç mi hiç, doyamadım,
Gök yüzünü
aradım, gözlerini bulamadım,
Gözleri nasıl
unuturum, unutmayı unuttum!..
Gecenin en
karanlık hali, şafaktan öncesidir,
Güzelliğin diz titretir,
ben de deprem sesidir,
Şimdi gözyaşı kucakla tan, kederin cilvesidir,
Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!..
O bana
baktığında, başka boyutta olurum,
O gözlerin de
sonbahar sabahını bulurum,
O göz
parıldar, sanki yaz gecesi bir durum,
Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!...
Havalı, çekici
ve derin, dünya hep gözlerinde,
Kendimi kaybederim,
aşk bulaştırdın derinde,
Hayal sunan bir
ayna, kalsam da kederim de,
Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!..
Aşk kalpte güçlü
bir dilek, kimseye görülmez,
Aşk çağlayan
engin sular, derinliği bilinmez,
Aşk sabah ışığı,
yıldızlı gök yüzüdür silinmez,
Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!..
En anlamsız anda
dahi, rüzgarında sezilir,
Bütün güzel
şarkılarda, hikayelerde yazılır,
Gözler, hayata
açılan boşluk, sanma bezilir,
Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!..
Zihnimin sakladığı bu aşkı, onun, anlamasıydı,
Hayallerim
var, seni özel yapan, kıymamasıydı,
Bulutların aralanıp,
güne, güneş parlamasıydı,
Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!..
Sana bakarken, çirkin manzara yoktu yüzünde,
Kara gökyüzü, maviye çevrilirdi, maviş gözünde,
Ay ışığı parlatmazdın, ayrılık gizi çoktu sözünde,
Gözleri nasıl unuturum, unutmayı unuttum!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder