yeni yazar

Kadınların gözünden anladığım tek şey, Yüze konmuş parıltılı ışık saçan taşlar, Nasıl mağrur dik durulursa durulsun, Güzel göz karşında daima eğilir başlar… Bildiğim biri farklı farklı göz rengi ister, Bazen mavi lens takar, bazense yeşillenir, Lensler gözlere bir perde gibi gözükse de, Duyup, anlayana perde ardından dillenir… Yüz yüze iletişimde başka araç kullanmaz, Bilir kadınlar gözlerden çıkan şuha farını, Bilemeyiz ama, tahmin etmekte hiç yanılma, Mecnun böyle kazanmış Leyla’dan efkarını… Karanlıktan gidebildiğin kadar uzağa gidersin, Aranan güzellik budur, budur gönlün yaşamı, Seni büyük bir savaşa sokar, yıkımlar büyük, Dersinki:”Bu savaş çok çetin, dönsem başamı” Aman hey Allah’ım aman, bir göz ki yaman, Ruhumu yönetti, sıfatım değişti oldu sersefil, Öyle bir yüzde gördüm ki onu gönül nakşetti, Alaca düşmüş gönlümle birlikte, gözleri kefil… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif ha

Başka güzel olur Mayıs ayında, Mavi havadaki bulutlar kadar, Yeşil mermer döşenir ovalara, Toprağa güç verir solana kadar… Gülümseyen çiçeklerle doludur, Yar gibi güzel kokar topraklar, Güneşin önüne bir perdecik olur, Yeşil yeşil çoğalırken yapraklar… Doğduğum ay diye övmüyorum, Esasında aşk doğarmış yeniden, Tatlı uykusundan uyanıyorken, Kokusunu alırmış, yar teninden… Babalarımızdan, dedelerimizden, Duymadık mı baharla başlar aşk, Mezarlar gibi soğuk, kıştan çıkıp, Çiçeklerle birlikte doğarmış aşk… Bu ayda bir akşam, bağdaş kurdu, Baharla birlikte bende aşk uyandı,  Rüya gibi gelir geçer sandım ama, Ne yazık, sürdü bu günlere dayandı… Şimdi, örse çekiç vurur gibi, vuruyor, Dövülen demire-çeliğe arkadaş oldum, Canım yanmaz, kanım donmaz, ama, Mayıs’lar da aşk şarkısı söylemez oldum… İnsanların alın yazısı diye düşünsem mi? Yoksa kader mi söyletir, aşk türkülerini, Aşk baharda uyandı, o görmemle birlikte,        

Veysel  Kimene 365 güne ŞİİR ANTOLOJİSİ (Her güne bir şiir) (26 Mayıs 2015) (1004) Bilinen gam-kederin, Aşk koymuşlar adını, Ben gibi mahsun gönlü, Bülbül almaz muradını… Bir demet yasemin di, Girdi benim hayatıma, Hicran adını vermişler, Bu yokluğunun adına… Hiç kimseye benzemez, Güçlü bir kadın ama, Tam tersi davranışları, İlgi vermez yarama… Asla göz ardı etmedim, Sahip çıktım aşkıma, Ne zaman karşılaşsam, Yan döner bakışıma… Nasıl çökerttiğini bilir, Bir şey gelmez elinden, Daha bir vurucu olan, Kurtuluş yok dilinden… Şölen sunmuş değilim, Sade garip bir aşığım, Üstesinden gelemedim, Çözülmezim, dolaşığım… Sıkı sıkıya bağlı olmaz, Tercihi uzak durmak, Bana  göre tragedyam, Ona göre tuzak kurmak… Önemli algılanış biçimi, Aşk diye sarılanda var, Kafada zenginlik geçer, Senin çaban boş davar… Aşkın basit tanımlama, Ömür harcanır yoluna, Zihnine giren girmiş, O girmiş elin

Veysel  Kimene 365 güne ŞİİR ANTOLOJİSİ (Her güne bir şiir) (26 Mayıs 2015) (1004) Gökyüzüne bu kadar yakın yerde olduğunu, Aşkın  yakıcı ocağına ayak basınca anladım, Konuşulmaması gereken olay  bir bir çoğaldı, Kendi kendimi üzdüm, kendi içim de ağladım… Komşuların bana karşı tutumu hiç hoş değil, Bir Mecnun'un yüzüne bakar gibi bakıyorlar, Sanki üvey babam bana hepsi birden tokatlar, Akıllara gelmeyecek, türlü isimler takıyorlar… Oysa yalnızca sevmiştim, bir köylü güzelini, Gerçekten hepimizin bazen gönlünde vardır, Kelebekler-arılarda konar, türlü-çeşit çiçeğe,  Her canlının aşkı, yaşadığı  dünya kadardır… Önceden bilinen bir şey var mıdır aşklarda, Ömründe,  nedensiz, sinen, kabarır, coşar, O yok etmek istesin, istediği kadar aşkımızı, Karda- kışta, her zor şartlarda dahi, yaşar… Beni üzen bir demet çiçeğim nasip olamadı, Bir görünüp, bir kaçar, niye böyle çektiğim, Gerçekten, düşman mı kesildik, birb

Veysel Kimene 365 güne ŞİİR ANTOLOJİSİ (Her güne bir şiir) (26 Mayıs 2015) (1003) Şu rengi uçmuş, benzimin amanı,          Benim ki gün mü? Hüzün zamanı, Odamın her yanı, sigara  dumanı, Efkarım dır uçuşan, ney leyim… Taze çiçeği andırdı, al olup allandı,  Petek petek işledi, bal olup ballandı, Ben deki hicranı, dal olup dallandı,                 Aşkım askıda kaldı,  ney leyim!.. Sevda ülküsü olurmuş, aşk da hasın, Emsali görülmemiştir bendeki yasın, Halimin  resmini  çekin, duvara asın, Çaresiz aşk tayım, ney leyim… Onu anımsadıkça, iç duygularım coşar, Yürekte parıltı, gökteki güneşle koşar, Sönmeyen yanar dağım, lav larım taşar, Enginlere sığmadım, neyleyim… Hayallerle dopdolu, nefes alış, verişim, Tek suçum, o köylü, güzelini sevmişim, Bana yön dönmez, bilmem ne eylemişim, Suçlanır oldum, ney leyim… Anılardaki günlere bakacak olursam, İçli içli duygum bitmez, sona kalırsam,      Şimdi nerede kiminle, kim

Veysel Kimene 365 güne ŞİİR ANTOLOJİSİ (Her güne bir şiir) (26 Mayıs 2015) (1002) Kalbi kapılımı tutarsın, Aşk pencerene tutundu, Gözlerin, yüreğimi sıktı, Yürek, bakışlara, tutuldu… Sevgi ne den sen de az, Ruh ufukları mini mini, Alaca gölgelerin olsaydı, Rüzgar sesi gelir ninni… Vakitsiz gelen, kışmışsın, Yazda beni  dondurdun, Ruh bahçem çiçeklerini, Birer birer soldurdun… Gözlerin şuhası denizim, Kulaçlar  atar ıslanırım, Tutsam gamze  sıcağını, Sökülür buz, yaslanırım… Güneşin ışığını yansıtır, Ay gecelere yaymaya, Günse geceyi öpermiş, Mehtabı uyandırmaya… Ay kadar yok musun be, Görek nur yüzü doyalım, Hayır göstermem dersen, Mektubunu yaz okuyalım… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 27.05.

Veysel Kimene 365 güne ŞİİR ANTOLOJİSİ (Her güne bir şiir) (26 Mayıs 2015) (1001) Güzellikten hiç söz açmadım, Gece uykularımda  bir bebek, Sen kalabalığa girince fark et, Onların avuçlarında kelebek… Yeni sabahlar doğar görünce, Söner bütün yanan kandiller, Bambaşka bir inanç sözlerin, Hiç kimsede görülmez o diller… Bıyıklarını bükenleri gördüm, Yada bir çay içelim abla diyen, Yankılanarak gelir ta uzaktan, O gamzeler ki, anadan hediyen… Güneş yüzü görmeyen  baksın, Bir yüzüne bir de kara gözüne, Gördüm kuşlar uçmada süzülür, Onlarda ben gibi hayran yüzüne… Güzelliğin bir başka, güne ışık, Kafamda gezer, ruhumu sarar,   Bir akarsu dökülür ılık ılık içe, Yakar-yıkar, kendine yol arar… Gizem tek bir söz ardında gizli, Öbür dünyaya bırakma, salıver, İri gözlerinle, gözümün içine bak, Kıyamet gününe kadar öyle kalıver… Onca güzelliği var, takıp takıştırır, Kollar bilezik, boyun-gerdan dolu, Meydan Larousse

Görünce seni melek sandım, Bir gördüm, bin kıskandım, Cehennem ateşinde yandım, Nasılda  yaktı, farklı duruşun… Gerçek anlatıma giden yolsun, İlk  defa kadar, bir de sonsun, Attığın ok, gönlüne de konsun,   Okunu savurdu, farklı duruşun… Yüzün ay-güneş mi nasıl parlıyor, Gülüşün parıltıyla, yarış yapıyor, Güzelliğin bağrımda delik açıyor, İnsanı eritiyor, farklı duruşun… Ağzın içinde ki, dizi dizi dişler, Elin, durmaz dantel-oyalar işler, Kimleri kahrettiler tatlı gülüşler, Derdimi artırır, farklı duruşun… Deniz dayanmaz sahiline vurur, Dalgası tükenir aşkından kurur, Mavisi kaybolsa, gözünde bulur, Herkesi ürkütür, farklı duruşun… Sevda yok sende, gönlünden belli, Gönül der:”istemez terk et temelli” Vazgeçmem, saçlar siyah, ince telli, Çaresizlik yaşatır, farklı duruşun… Aşkın, uçsuz bucaksız, ovasında, Herkes bulunsun der yuvasında, Var olun Mecnun’ların duasında, Cihanı yakar, farklı duruşun… Eğer kuvvetim yetmez

Her birimiz kaderimize boyun eğeriz, Aklından geçen düşünce senle kalır, Bunlar hayat çanları, bizle alakalı, Ruhun içinde çalar, sükunet hava alır… Aşk gücü orman derinliğine iter, İter usul usul, işte ben oradayım, Duyulur aşkın sesi, çağırır derine, Seslenir ürküterek, ben buradayım… Güneşin battığı, bulutun yayıldığı, O sessiz vadide, artık tek başınasın, Yedi cücelerde yoktur kurtarmaya, İçin der yalnızsın, duruma alışasın… Çoğu insan tuhaftır, tuhaf kalır, Normal davranışa endişelenmeli, Aşk tuhaf yapar, ve tuhaflaştırır, Sevgindense tuhaflık, neşelenmeli… Tuhafsın derseler, siz aldırmayın, Aşk her zaman içine özlemi katar, İçinde özlemin olduğu yaşamımızda, Duyacağın her özlem, bir tuhaf yapar… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suç

Gel yarim yüzün göster, saklama bir kez bile, Bütün yara bende, sen de yara kanatmadım, Vicdansız kalbin, kabullenmez oldu aşkımı, Yüreğini bana dönder, ben seni unutmadım… Başkasını yakmaz belki, yakan gözler olsun, Hayatıma gömülüdür, senden gizli sakladım, Gönlüm bir bülbülü oldu, o elmas sı ışıltının, Rüyalarda gördüm, gün yüzünde sayıkladım… Perde çekme gönlüne, gündüzleri  görünsün, Seni sana bırakırım, ısrar verip dayatmadım, O derin uykularınla tüm günlerini yaşarken, Yastığıma sen koydum, sensiz hiç yatmadım… Zincirlere vurulsamda, zarar değil kâr verir, Ruhuma hayat verdin, cana canı katladım, Bir zamanlar yaşıyor sanıyordum kendimi, Oysa yaşamak neymiş, seni sevince anladım… Aşık olanlar görür, ve görürse göze çarpar, Gördüm gizi - gizemi, gördüm  anlatmadım, Mengeneler sıkıyor gönlümü, tutsaklığında, Boynum her gün giyotinde, celladı aratmadın…    Dünyada her ne yaşanmışsa iz bırakmıştır, Ben aşkını yaşadım, piş

Kalırsın tek başına, tek başına, Nazın kimedir, kimedir dostum, Aşkı ciddiye almak istemiyorsun, Savaşım sürüyor bilesin dostum… Gök yüzü bulut dolsa vazgeçmem, Ay - güneş senin olsa vazgeçmem, Kalbim acından solsa vazgeçmem, Savaşım sürüyor bilesin dostum… Düşüncelerinde bu kadar netsen, Kendi hayatını, kendin gözetsen, Gözden uzağa, çok uzağa gitsen, Savaşım sürüyor bilesin dostum… Eskiyi sorgulama, yeni gün varken, Biri diğerinden, kolayca  doğarken, Aşkın kokusunu al, değiş bak erken, Savaşım sürüyor bilesin dostum… Ruh yeniden doğdu, aşkın  zulmetti, Benim kaderim hayatıma hükmetti, İhtiyacı olana vermedi beni ayırt etti, Savaşım sürüyor bilesin dostum… Seven ebedidir, hayat silip sıyıramaz, Aşk sahip çıkar, başkası  kayıramaz, Bu dünya, ne sonra ki bizi ayıramaz, Savaşım sürüyor bilesin dostum… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerin

Değmeyin benim yarama, Her gün hüzün bağlarım, Aşktan gülen var mıdır? Dokunsalar, bin ağlarım… Geçen her gün harap, Yinede yolu seçiyorum, Aşkın kokusunu aldım, Ruha sarıldı geçiyorum… Duyguların isyanı var, Dökülür göz yaşlarım, Hazan mevsimi yaşar, Parıltısız bu aşklarım… Geçmişe özlem duydum, Yarınlarım yitik benim, Vefasıza demir atalı ben, Sade kuru bir bedenim… Aşk dediğin zora sokar, Sonra bakar, seyreder, Gölge düşürür hayatına, Gizi gizlemeye meyleder.. Düştüm sevgilinin ardına, Ele dingin, bana rüzgarlı, Yıldızlı gecelerde uykusuz, Ömrüm her dem efkarlı… Garip kimseyim, gurbette, Ondan başka kimim var ki, Dil de dualar, yol gözlerim, Beni hangi gönül sarar ki… Bir hava, bir ahenk nerede? Benim neyim eksik kimden, Mevsimimin balı zehirlidir, Düzeltmek gelmez elimden… Derin duygu, büyük özlem, Aşk denen, nedir ki başka , Yüzüne bakan, yere bakar, Nasıl isabet, böyle bir aşka… Aşk