Yok ki alâsı!…



Duygular arasında bir köprümü,
Kurulmadı, olumsuz tüm yanları,
Başıma taş yağmadı, yağdırdığı şey,             
Eleştirme-tenkit bombardımanları…

Estetik zevki ve doğası farklı,
Sürü şikayet, çok seyahatname,
Sürekli yıkıma uğratma çabası,   
Bildiği şey, hep name hep name…

Aşkımın güçsüzlüğe düştüğünü,
Söyleyemem, taze ve güçlüdür,
Sözlerimin niyetini, anlamasa da,
Aşk-ruh-beden, muntazam üçlüdür…

Etim ve kemiğim ile olduğu kadar,
Eylemimde bu aşka bağlı kalmış,
Bir benim diyemem, sevdadan yana,       
Mecnun’da kendini, çöllere salmış…

Bir den bire beğendiremem, elbet,
Aşkın gücü ve inandırıcılığı yoksa,
Cennetten zemzem getirsem içmez,
Tabi susamamışsa, ve dahi toksa…


Güzel değil desem, omuz silkersiniz,
Üstünde  düşündüren aşkın manası,
Şen-şakrak desem, gözde sivriliverir,
Bulunmuyor ne yapayım, yok ki alâsı…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
01.05.2015



(Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir atol yemde üretilmektedir..)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...