Yok ki alâsı!…
Duygular arasında
bir köprümü,
Kurulmadı,
olumsuz tüm yanları,
Başıma taş
yağmadı, yağdırdığı şey,
Eleştirme-tenkit
bombardımanları…
Estetik zevki ve
doğası farklı,
Sürü şikayet,
çok seyahatname,
Sürekli yıkıma
uğratma çabası,
Bildiği şey, hep
name hep name…
Aşkımın güçsüzlüğe
düştüğünü,
Söyleyemem, taze
ve güçlüdür,
Sözlerimin niyetini,
anlamasa da,
Aşk-ruh-beden,
muntazam üçlüdür…
Etim ve kemiğim
ile olduğu kadar,
Eylemimde bu
aşka bağlı kalmış,
Bir benim
diyemem, sevdadan yana,
Mecnun’da kendini,
çöllere salmış…
Bir den bire
beğendiremem, elbet,
Aşkın gücü ve
inandırıcılığı yoksa,
Cennetten zemzem
getirsem içmez,
Tabi susamamışsa,
ve dahi toksa…
Güzel değil desem,
omuz silkersiniz,
Üstünde düşündüren aşkın manası,
Şen-şakrak
desem, gözde sivriliverir,
Bulunmuyor ne
yapayım, yok ki alâsı…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
01.05.2015
Yorumlar
Yorum Gönder