Sen bilmiyordun!..
Arkam sendin, kalem sendin, dağlarımsa sen, Dinle sözlerimi, gözümde yaştın dinmiyordun, Okudum aşkın kitabını, zihnime kazındın sen, Aşk, gecede doğan günü deler, sen bilmiyordun... Karşı koymam için, ne ustası olmalı, ne ustası, Gönlüm o beyaz yanağındaki gamzen hastası, Görmedi gözlerim, kesemedik düğün pastası, Hayalde - düşte yaşadığımı, sen bilmiyordun... Dünyamın ovalarında koşan sessiz ceylanım, Sade gamzene değil, bakışlarına da hayranım, Kalbime düştün düşeli titrer durur her yanım, Dertli sinem bıçakla doğrandı, sen bilmiyordun... Pencerene çıkıpta eşsiz manzarada gör bu aşığını, Ya da arada bir göstersen gözlerindeki gün ışığını, Niye paylaşamadın benimle, aşta- pilavda kaşığını, Yaralı göğüs tekkemde, ilahimdin, sen bilmiyordun... Şimdi bekler oldu gözlerim, şafak çıkan her gece, Sana göre, ele göre aşk ne dir ki, sadece tek hece, Oysa yaşadığım sensizlik, çözülmez olan bilmece, Ay doğmaz, gamlarınla boğuldum