yeni yazar

Sen yoksun artık, Ağlıyor her kadehte, ıstırap dolu gözler, Sevmedin kaç senedir, Sana ait masamda, seni yaşıyor gözler.... Senden gelen bu dertle, kaderin yolcusuyum, Kırdın aşk dallarımı, biter mi mutsuzluğum, Umut yolcusu gibi, kaldım ıssız yollarda, Sev artık bu çilede, sana hasret bir kulum... Seveceksin diyerek, sığındım taş kalbine, Allah için umut ver, muhtacım teselline, Bana maziden eser, ıstırap sürgünüyüm, Böyle azap olur mu, seni seven kalbime... Kanayan bu kalbime, yar olmadın ah neden, Sana hasret gözlerim, gel artık tükenmeden, Sendendir aşkın, çekerim tesellisiz, Sev artık bu çilede, son mevsime geçmeden... Öl semde derdin ile, hatırana doyamam, Kalsam da ziyan olan, aşkını unutamam, Sana hasret gözlerim, kör olup gitse bile, Senden başka birine, kalbimi bağlayamam... Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice)   © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

Saatler mi durdu, zaman mı geçmiyor bilmem, Seni beklediğim o çınarın altında, Yaşıyor muyum, öldüm mü bilmem, Seni beklediğim o çınarın altında... Yaprakların dili olsa da, anlatsa bir, bir, Dallar şahidim olsa, bekleten kimdir, Kuşların cıvıltısı anlatır mı bilmem, Seni beklediğim o çınarın altında... Bir gün belki gelecektin, o ümidi taşıdım, Belki kar serpintisi altında o bekleyiş, Belki hafif rüzgar esintisiydi coştururdu içimi, Seni beklediğim o çınarın altında... Hep böyle yıldızları saymakla mı geçecekti, Ümit kaybettiğim o gecenin karanlığında, Ay bile pırıltısını çekiyordu, yavaş, yavaş, Seni beklediğim o çınarın altında... Bu beklenen kimdi diye soruyordum, Sarı saçlı, ela gözlü birimiydi yoksa o, Yoksa esmer güzelinin verdiği ızdırapmıy dı, Seni beklediğim o çınarın altında... Belki kumral, cilvelinin biriydi, Uzun saçları dalgalı ve ışıkla parlayan, Sakin adımların tatlı sesini duyuyorum, Seni beklediğim o

Ah be Nalan!. Ağır hasar bırakan gamzelerin yok mu? Tahribatıyla  öldürüyordu, bakışlarımda... Gurbete gidenlerin yol boyu izlediği, Çok yıldızlı ve ışıklı gökleri düşün, Ya da, Gün ışığı vurması. İşte buy du gözlerin!.. Siyah saçların büyüsü, Büyütür içimdeki çocuğu, ben duyarım, Sen duymazsın serzenişini... Dudakların Fırat’ın serin suları, rengi, sahipsiz tarlada, baharda açan gelincik rengi. Sarı yaban çiçekleri arasında gözüken!... Bir bakarım inek sağarsın, bir bakarım tarlada, Terliyor memelerin güneşin sıcaklığı altında. Görünmüyor ki bana, o anki, kendi ıslaklığında! Bir kanarya öttü sessizliğin içinden, bir keklik türküleri duyulur derinden, Ben bunları gördüm, yaşadım sesinden!.. İç ağrılarım artıyor başkalarına gülüşünü düşündükçe, Ben neden nasipsizim bu kadar, senden yana fukaralığım bitmiyor... Ah be Nalan!.. Kısmetime baktırdım bütün falcılara, yine çıkmadın falımda, Göğe baksam görünür mü yü

Derdim dünya değil ki, Yalnız sevgiye hasretim, "Sevdim" desen bir kere, Bütün dünyalar benim!.. Salıncakta sallanırken, Çocuklar nasıl mutlu olur, Göğsüne yatır bir kez, İşte mutluluk budur!.. Sesin şarkı söylesin, Ruhum seni dinlesin, Başka neye gerek var, Cümbüş - sazı neylesin... Gönlümün sevdası sen, Bütünleş, kalbime dol, Kanım kaynasın sana, Gecelerimin rüyası ol.. Başkasına karışmadan, Biz sevdamıza yürü yek, Eşe - dosta danışmadan, Beklediğim bu son dilek.. Derim ki: ” Mal-mülk nedir? ” Yeter ben de ki, el de olsun, Her kes aradığına kavuşsun, Benim canım, seni bulsun!... Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.