Yıktım kendimi!…







Dumanı tütüyor bak, bacasız aşkın,
Gördün mü hiç, böyle avare-şaşkın,
Aşk denilen şey derin deliyor, bıçkın,
Şu sevdan uğruna, yıktım kendimi…


Göç eder kuşları, gördüm hava da,
Çifte kumrular gibi, olsak yuva da,
Eriyen yağ misali, yandım tavan da,
Sen vefasız uğruna, yıktım kendimi…


İsminin üstüne, başka isim dilemem,
Sevgimi sundum, başka şey veremem,
Kalbime kazındın sen, artık silemem,
O gözler uğruna, yıktım kendimi…


Teselli bulmak için, sigaraya başladım,
Bunalan ruhumu, dumanıyla haşladım,
Yüreğim ağlasın, kahırlarınla taşladım,
Ben nasıl uğruna, yıktım kendimi…


Asıl fırtınalı aşk,  sandım senin gözlerin de,    
Avunup, bunca zaman, gezmişim izlerin de,
Umursamazlığı gördüm, acı dolu sözlerin de,
Şu aşkın  uğruna, yıktım kendimi…



Veysel Kimene
Sevda Şairi       
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...