yeni yazar

Hilali gördüm, on da Ay’ın tamamını gördüm, Yağmur yağdırıyordu sihirli dokunuşuyla içime, Tutkular bazen insanı ele geçirir, Ay’ı düşünün, Cama vuran damlalar gibi, epeyce   doldu   içime!.. Ömrüm de ilk kez anıyorum, aşkına,   muhtacım, Dinlerim kalbimin sesini, lazımdır, hassas ve ince, Odam da yalnızken, bir keyif boğar adamı, bilin, Aşkının yağmuru kalbimi sırılsıklam etti değince!.. Işıklar saçar Ay çiçeğim, gün – gece   değerini bilir, Sokak lambasından bahsetmiyorum, bir Ay çıktı, Kendimi aşka bıraktım, ağırlığı ise kaybolmuyor, Dalga dalga enerji dalgalanır, yüzünden   Ay çıktı, Dilediğin bir şey görünce, ne yazık ki arzular artar, İnsan sevmek istiyor, o zaman bir tebessümü yeter, Kalbim kanatlanır uçar, bu ilk dolunayım benim, Aşka borçlu kalıyorum, aşk, kendimi bu yola iter!.. Aradığın şeyi bilince, aniden   bulması kolay oluyor, Artık, iyi şeyler peşinde koşan, bir insan oluyorsun, Öne çıkan asil karakteriyle,   pek

Dünya denen okyanusta, Yüzer miyim, gezer miyim, Aşk denilen, kara   kitabı, Yazar mıyım, çizer miyim! Başı uzar da, sonu yoktur, Uzman olsa, düşen çoktur, Gönül arsız, mantık yoktur, Yazar mıyım, çizer miyim! Esmerin suçu, güzelliği, Zaten dokunan    özelliği, Aşkta görmem, teselliyi, Yazar mıyım, çizer miyim! Söylenen, ondan, bundan, Vazgeçen var umudundan, Gamzeli, cay mam ondan, Yazar mıyım, çizer miyim! Hedefte,   başar masamda, Kavuşmam   hep tasam da, Vazgeçilmez, o   kutsal da, Yazar mıyım, çizer miyim! Düşün, düşün hoştur işim, Aşka doğru, tam   gidişim, Huzurlara   veda   edişim, Yazar mıyım, çizer miyim! Gönül   gözle onu gördüm, Yüreğime,   ağlar     ördüm, Ben Mecnun’unu gördüm, Yazar mıyım, çizer miyim! Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı

Etme gülüm, gitme gülüm, Sensizliğin zordur, zulüm, Sanma sakın yaşıyorum, Hasretliğin kahır gülüm!.. Hangi   dağın ardındasın, Tek başına, sılandasın, Biliyorum sende yandın, Gönüller   nasıl dayansın!.. Kucaklaşsak gözlerinle, Derman olsan sözlerinle, Hasretliği tümden bitir, Mutlu kalam dizlerinle!.. Dayanamam, dayanamam, Sensiz yatak, uyuyamam, Gel gör odan ağlar durur, Sen yerine el koyamam!... Taşıyorsun her bir yanda, Yaşıyorsun her bir yanda, Etraf hep senlik dolmuş, Niye yoksun şu dünyamda!.. Balım balım, süzme balım, Taşıyorsun bak vebalım, Aşkın adı ayrılık olmasın, Dön gel artık, kavuşalım!.. Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.  28/09/2019

Acılarım, ah acılarım, Tükenmez sancılarım, Dert sade kazançlarım, Söz geçmiyor gönlüme!. Ah maralım,   maralım, Kaşı-gözü hep karalım, Çareni de kime soralım, Söz geçmiyor gönlüme!. Gördüğüm günden beri, Silemem ki ben  kederi, Gönlümde var minderi, Söz geçmiyor gönlüme!. Aşka   hiç yanmasaydım, Sevmesem dayansaydım, Başka şeye bulansaydım, Söz geçmiyor gönlüme!. Dayan artık kalp dayan, Yok tur   hiç aşka doyan, Arş titriyor yok ki duyan, Söz geçmiyor gönlüme!. Cevap vermez hallerime, Dert yüklüyor bedenime, Yıllarca bekletti birleşime, Söz geçmiyor gönlüme!. Yaralasan beni candan, Acı yüklense bir yandan, Çıkarma beni dünyandan, Söz geçmiyor gönlüme!. Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Neşeliyim   ben neşeli!.. Ben bu aşka düşeli, Neşeliyim   ben neşeli!.. Ben sevdana düşeli!.. Bendeki boşa kedermiş, Aramadan nasıl gelmiş, Yalnızlık bak tükenmiş, Neşeliyim   ben neşeli!.. Sendeki aşk ne güzelmiş, Dağlar ardından gelmiş, Dünya eğrilesi düzelmiş, Neşeliyim   ben neşeli!.. Gün, güne dolanırken, Yerde gökte aranırken, Demeyin sakın  erken, Neşeliyim   ben neşeli!.. Madem sevgiye açtım, Neden yalnız dolaştım, Daha dün tek kulaçtım, Neşeliyim   ben neşeli!.. Geldim aşkın yaylasına, Günüm doğdu sılasına, Şükür doğuran anasına, Neşeliyim   ben neşeli!.. Desem ki   aşk boşluktur, Demeyin    nahoşluktur, Yaşanmamış   hoşluktur, Neşeliyim   ben neşeli!.. Türküler bile   karışıyor, Ozanlarsa hep yarışıyor, Aşkları çözüp   dolaşıyor, Neşeliyim   ben neşeli!..     İlk adımla, başlar işte, Huzur aran bu gidişte, Belki derler bak enişte, Neşeliyim  ben neşeli!.. Devrilmişler var arada,

İstemsizce düştüm yalnızlığıma, farkına varamadan, Cezalandırma vaktimi geldi, düşünceler yıpranıyor, Seni hiç sevmemiş gibi, tutundun anlamsız benliğine, Kibrini gizleme içinde, bilesin ki, sana aptallık katıyor!... Zamanın aynasında sallanan günde, ruhum üşürken, Nazarından,  içime  doğan  güneş, şimdi keder salıyor, Kıvılcımlar saçılırken geceye, yağıyordu sanki içime, Pencereler örtülü yüreğinde,   kilit, madem, ne arıyor?.. Beni derin sarsıyor, yaşattığın tüm hasret günahların, Şimdi bir yalnızlık duygusu, rüyana dalıp uyuduğum, Zamanı çatlatan umutlarım bile yetmedi, kalakalırım, Anılar uyandırır, param parça uykularda bulduğum!.. Aşıkların bağrında kanayan, verilmiş armağanıdır, Zihnimin-düşüncemin akışında, acı uzar, sevinç kısa, Gözlerinin ışıltısıyla kamaşmıştı, benim asil yüreğim, Şafak sökerken kızaran gökyüzü bari,   beni anlasa!.. Unutamam, gök yüzünün yansıması, mavi gözünde, Kaderin ne getireceğini bilmedim, görüldü   neti

Güç    geldi yalnızlığım, güneşte yarılan toprak, Nerede lütfu, bereket fışkırmaz, cana su gelmez, Ne mutluluğum doğdu, ne huzur gün beledim, Yorgunluk dünden beri, gün, gündüz görmez!.. Her gün ruhumdan, bin bir parçalar kopuyor, Lakabı bu olmalıydı, candan ruhunu koparan, Ne den güzel olanlar,   türlü-çeşit sorun çıkarır, Canım elinde telef oluyor, yok can kurtaran!.. Karanlıkla iç içeyim, yalnızlığı yıldız yaparak, Korkunç kaybın, ıslah eden nefesi   çekiyorum, İnletir özlemi ne kadar sürer, gönle düştü ateş, Tüm gün feryadım susmaz, dehşeti, çekiyorum!.. Eylül'de, Sonbahar düşü vurgun, sessiz uğultu, Bir düşüşü simgeliyor, yerdeki sarı sarı yaprak, Sonbahar sarısı yapraklar, kırmızıya dönmüş, Her düşüşü kabullenir, uzandığı kuru toprak!.. Yüreğimde acı, saçlarda aklar, kahreder hayata, Dört mevsimim hayırsız, sonbaharı   yaşıyorum, Kavuşamamak, uzak kalmak, yakıyor yüreğimi, Mutluluk hakkım değil mi? Kadere şaşıyorum!..

Gözlerindeki   o ışık hüzmeleriyle   tutuldum, İçime sıkı sıkı sarılıyken, neden unutuldum, Güneşinde kavruldum, denizinde yutuldum, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Aşk taşınamaz yük oldu, kalmasın sırtımızda, Her yerde, gizlide, köşede, tüm yaşamımızda, Mesafeler    miras kaldı, bir şey yok ardımızda, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Görmelisiniz yüreğimi, aşkı didik didik etmiş, Yetim - öksüz duruşumla, ona hep sabretmiş, Yaşamaya kımıldanmadan,  nasıl  kaybetmiş, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Gitti mi dikine gider, gördüklerim hep inadı, Bildiğim   tek hüneri, yolduğu aşkın   kanadı, Gün be gün yüreğime,   türlü şeyleri yamadı, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Döne döne kaybolup gidiyorum hasretliğinde, Akar sular gibi özlem dolu, hüznümün içinde, Yalnızlığım ben de ne arar! Yoktu bu seçimde, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Dürüldü umutlarım, gitti   türlü gam s

Kimi ağlıyor, kimi gülüyor, Sen kimi dinlemek istersin, Kimi arıyor, kimi buluyor Kimi aşkına ulaşmış dersin!.. Ruh yalnız, ne aydınlık verir, Yalnızlığımız Allaha emanet, Günahı hangimiz üstlenmeli, Aşk   denen, gerçek nihayet!.. Eski   günler de, özlenecektir, Baharda, hiç yeşil görünmez, Yaralının düşü, sim siyahtır, Gök bile, maviye bürünmez!.. Yürek hüngür hüngür ağlar, Bu acıya   ne kadar dayanılır, Artık, ayrı ayrı şehirlerdeyiz, Döşekte, gündüz eşikte anılır!.. Gerçek hayali aşar, sundu zehir, Gizli kıvılcım, gökyüzüne ulaşır, Gözlerini   özlerken bir taraftan, Nefes sıcaklığı, kan diye dolaşır!.. İnancı yitirdim, patladı beynimde, Sevgim dalgalanacaktı, bulutlarda, Kör olası şu ayrılığı bilmiyordum, Karanlığa kibrit, kaldı, umutlarda!.. Neden böyle oldu anlamıyorum, Rüyalarımda barışığım onunla, Zorluklarım yamacımda kurulu, Sevinçte-mutlulukta, yitti onunla!.. Veysel Kimene  Sevda Şa

Yıldızlarını söndürmez, gönül gezenler, Bir güzel sinsi sinsi içi-dışı kanatsa da, Kan revan, yüreğinin ucu ısınır içinde, Tepeden tırnağa o ruhun, sınansa da! Masum gözlerinde süzülürken uykun, Gönülde dertlerle başlar hasretin ucu, Kimsesiz gecelerde aşkının   ayak sesi, Seyret manzarayı, yok aşkın son ucu!.. Bir resmi var, oda senin taze gönlünde, Dilersin kavuşsam, tek   ocağım yansın, Kim ister ki gönüllerde o derin yarayı, İstersin etrafta, on iki çocuk dolansın!.. Akıl yerinden oynadı mı, sende değil, Mecnun’da Leyla’ya gönlü doymadı, Neydi, neydi   yıllar, her bir yanı tatlı, Kapat pencereni, rüyana aşk uymadı!.. Tevazuyla ruha  huzurunu bahşetmedi, Cezalandırmaları var, içi dolu,  fenalık, Sınavdan geçirir aşk, en katı halleriyle, Bir defacık olsun, göremezsin insanlık!.. Madem sevgiye açtım temiz yüreğimi, Niye canımı yok sayarsın,   anlat sana, Ey aşk! Vuracaksan mertçe vur, hadi, Yaralara razıyken, bari kanatmasa

Aşk niye bu kadar zordur? Biz yüceleri-dağları aşıyoruz, Karanlıkta yüreğim, titrek ışığının gölgesinde yaşıyoruz, Tahammül edilemez acılarından kaçma yok! Şaşıyoruz, Özlemim sana, bir de, gece uykusuna hasretim!.. Kime deyim  derdimi, kime bahsedeyim hayallerimden, Kader yazmışsa yazısını namerde,  ne gelebilir elimden, Çilekeş ömrü bir bir anlatsam, kurtulmam kederimden, Özlemim sana, bir de, gece uykusuna hasretim!.. Kibirliydin hiç bir şey görmezdin, acı çoktu sözlerinde, Sabredip aldırmadım, çünkü aşkım saklıydı gözlerinde, Güzelliğin bir gün toprağa aittir, endamında üzerinde, Özlemim sana, bir de, gece uykusuna hasretim!.. Her ne kadar, güzel olsa çehren, bildiğin o tek işin, Uğursuz, geçimsiz olan sendin, yine de yıktı gidişin, Ses gelmez oldu, yok mu şimdi “Seviyorum” deyişin, Özlemim sana, bir de, gece uykusuna hasretim!.. Versene geçen zaman hesabını,  elbette kafa takarım, Dilimin nöbetindeyim desem, sessizliğimde bakarım, Bil

Acıyla parçalandım, işte, tek bildiğim şey, bu, En aydınlık anımda, yüreğime sızan - akan su, Ektiği tohum bende büyüyor, sindi içe kokusu, Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!.. O gözleri, o tatlı gamzeler, bana fayda sağlamadı, Şafak onun için doğarken, gün ise bana doğmadı, Kalbimin çağrısını duymaz, kalbi kalbe bağlamadı, Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!.. Sorunumla sessizce eğleniyor, her şeyi bende bıraktı, Bir ayın alaca karanlığında kalbe girdi, yaktı da yaktı, Narin ve akıcı adını sevmek, sesini her gün duymaktı, Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!.. Düne göre umudum, ıssız ses, hiçte neşeli olmuyor, Gönlüm harmana döndü, dert biçmeye doymuyor, Gel aşkın yaylasına desem, bir kez sesimi duymuyor, Yandı yüreğim kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!.. Tozlu yolarından geçmekteyim, uzaklığım oldu, Aşk heyecanı içindeyken, gördüğüm savaş oldu, Sinsi gülüşten haz aldı, beni bend