Yitti onunla!..
Kimi ağlıyor,
kimi gülüyor,
Sen kimi
dinlemek istersin,
Kimi arıyor,
kimi buluyor
Kimi aşkına ulaşmış
dersin!..
Ruh yalnız, ne
aydınlık verir,
Yalnızlığımız
Allaha emanet,
Günahı hangimiz
üstlenmeli,
Aşk denen, gerçek nihayet!..
Eski günler de, özlenecektir,
Baharda, hiç
yeşil görünmez,
Yaralının düşü, sim
siyahtır,
Gök bile, maviye
bürünmez!..
Yürek hüngür
hüngür ağlar,
Bu acıya ne kadar dayanılır,
Artık, ayrı ayrı
şehirlerdeyiz,
Döşekte, gündüz
eşikte anılır!..
Gerçek hayali
aşar, sundu zehir,
Gizli kıvılcım,
gökyüzüne ulaşır,
Gözlerini özlerken bir taraftan,
Nefes sıcaklığı,
kan diye dolaşır!..
İnancı yitirdim,
patladı beynimde,
Sevgim dalgalanacaktı,
bulutlarda,
Kör olası şu ayrılığı
bilmiyordum,
Karanlığa
kibrit, kaldı, umutlarda!..
Neden böyle oldu
anlamıyorum,
Rüyalarımda barışığım
onunla,
Zorluklarım yamacımda
kurulu,
Sevinçte-mutlulukta,
yitti onunla!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
21/09/2019
Yorumlar
Yorum Gönder