Bakıyorum aşkın gözlerine!..
Hilali gördüm,
on da Ay’ın tamamını gördüm,
Yağmur yağdırıyordu
sihirli dokunuşuyla içime,
Tutkular bazen
insanı ele geçirir, Ay’ı düşünün,
Cama vuran
damlalar gibi, epeyce doldu içime!..
Ömrüm de ilk kez
anıyorum, aşkına, muhtacım,
Dinlerim kalbimin
sesini, lazımdır, hassas ve ince,
Odam da yalnızken,
bir keyif boğar adamı, bilin,
Aşkının yağmuru
kalbimi sırılsıklam etti değince!..
Işıklar saçar Ay
çiçeğim, gün – gece değerini bilir,
Sokak lambasından
bahsetmiyorum, bir Ay çıktı,
Kendimi aşka
bıraktım, ağırlığı ise kaybolmuyor,
Dalga dalga
enerji dalgalanır, yüzünden Ay çıktı,
Dilediğin bir şey
görünce, ne yazık ki arzular artar,
İnsan sevmek
istiyor, o zaman bir tebessümü yeter,
Kalbim kanatlanır
uçar, bu ilk dolunayım benim,
Aşka borçlu
kalıyorum, aşk, kendimi bu yola iter!..
Aradığın şeyi
bilince, aniden bulması kolay oluyor,
Artık, iyi şeyler
peşinde koşan, bir insan oluyorsun,
Öne çıkan asil karakteriyle,
pek sevilesi biri olur,
Sayfalarını çevirip
çevirip okuyup, onla doluyorsun!..
Gür saçlarının
baştan çıkarıcılığını, iyi ki fark
ettim,
Kısmetim karşısında,
adeta gök yüzüne kanatlandım,
Tatlı - latif, öyle
hoş ki, güzelliği çok, noksanlığı yok,
Olması gereken buydu,
ben aşkından umutlandım!..
Düşüncelerim değişmedi,
ve hatta hiç değişmeyecek,
Hediyemi verdi, Ay’ım bulutlardan indi gözlerine,
Karanlıktan uyanıp,
aşk şarkısı söylüyorum artık,
Ruh parlaması
başladı, bakıyorum aşkın gözlerine!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
30/09/2019
Yorumlar
Yorum Gönder