Bir hayırsız ömür gibi!..
Acıyla parçalandım,
işte, tek bildiğim şey, bu,
En aydınlık
anımda, yüreğime sızan - akan su,
Ektiği tohum
bende büyüyor, sindi içe kokusu,
Yandı yüreğim
kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..
O gözleri, o
tatlı gamzeler, bana fayda sağlamadı,
Şafak onun için
doğarken, gün ise bana doğmadı,
Kalbimin çağrısını
duymaz, kalbi kalbe bağlamadı,
Yandı yüreğim
kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..
Sorunumla sessizce
eğleniyor, her şeyi bende bıraktı,
Bir ayın alaca
karanlığında kalbe girdi, yaktı da yaktı,
Narin ve akıcı
adını sevmek, sesini her gün duymaktı,
Yandı yüreğim
kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..
Düne göre
umudum, ıssız ses, hiçte neşeli olmuyor,
Gönlüm harmana
döndü, dert biçmeye doymuyor,
Gel aşkın yaylasına desem, bir kez sesimi duymuyor,
Yandı yüreğim
kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..
Tozlu yolarından
geçmekteyim, uzaklığım oldu,
Aşk heyecanı
içindeyken, gördüğüm savaş oldu,
Sinsi gülüşten
haz aldı, beni benden etti, o oldu,
Yandı yüreğim
kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..
Sevişme yaşamadım,
duymam dalganın aşk sesini,
Dalgalar birbirini
kucaklar, karşılamam nefesini,
İstesek sevişirdik;
ama olmadı, kıramadı kafesini,
Yandı yüreğim
kömür gibi, bir hayırsız ömür gibi!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
12/09/2019
Yorumlar
Yorum Gönder