Göremedin sevdayı!...
Seni de vuracak
bir gün, aşk denen acı,
Kalacaksın dalında,
solmuş güller gibi,
Seni de bulur
kıyılarıma vuran yalnızlık,
Bitkin düşer
yüreğin, kırılan dallar gibi!...
Sensizlik her
yerde, durur yaprak yaprak,
Savrulur
yüreğimde, bakarken bize zaman,
Elverir ki gün
ola gel, serpilen aydınlıkta,
Kavuşuruz kaybolan bize, işte o zaman!...
Elbet isterdim
bende, oynak telden çalmayı,
Ciğerimden haykırdığım,
içteki feryat sesi,
Ömrüme dertler
kattın, neşe sende barınır,
Daha dün
huzurluyken, niye şimdi aşk sillesi!..
Bir ateş doğdu,
gün be gün içimizi kavuran,
Yıllar var
çözülmedi, nasıl böyle bir boran,
Gözlerde parıltı
yok, hayat ışığını kaybetmiş,
Yüklenir, gönül
köşesine, aşk denen boran!..
Bayram çocukları
gibi, şen şakrak olamadım,
Önce özlem öptü
beni, sonra hasret apar topar,
Su diye kana
kana içemedim, aşk denen denizi,
Bilmeden ne yaptın,
gör! Gel, hasretliği kopar!...
Sessizce katlanılan
acılarıma, kim dur diyecek,
Berrak su gibi
çekerim içime, bulanık havayı,
Örerken çifte
sıralı, özlem-hasret, siyah çelengi,
Alaylı bakışla
süzüp geçtin, göremedin sevdayı!...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder