Bari kanatmasana!..
Yıldızlarını söndürmez,
gönül gezenler,
Bir güzel sinsi
sinsi içi-dışı kanatsa da,
Kan revan, yüreğinin
ucu ısınır içinde,
Tepeden tırnağa
o ruhun, sınansa da!
Masum gözlerinde
süzülürken uykun,
Gönülde dertlerle
başlar hasretin ucu,
Kimsesiz gecelerde
aşkının ayak sesi,
Seyret manzarayı,
yok aşkın son ucu!..
Bir resmi var,
oda senin taze gönlünde,
Dilersin kavuşsam,
tek ocağım yansın,
Kim ister ki gönüllerde
o derin yarayı,
İstersin etrafta,
on iki çocuk dolansın!..
Akıl yerinden
oynadı mı, sende değil,
Mecnun’da Leyla’ya
gönlü doymadı,
Neydi, neydi yıllar, her bir yanı tatlı,
Kapat pencereni,
rüyana aşk uymadı!..
Tevazuyla ruha huzurunu bahşetmedi,
Cezalandırmaları var,
içi dolu, fenalık,
Sınavdan geçirir
aşk, en katı halleriyle,
Bir defacık
olsun, göremezsin insanlık!..
Madem sevgiye
açtım temiz yüreğimi,
Niye canımı yok
sayarsın, anlat sana,
Ey aşk! Vuracaksan
mertçe vur, hadi,
Yaralara razıyken,
bari kanatmasana!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
19/09/2019
Yorumlar
Yorum Gönder