Seni özledim!..
İstemsizce düştüm
yalnızlığıma, farkına varamadan,
Cezalandırma vaktimi
geldi, düşünceler yıpranıyor,
Seni hiç
sevmemiş gibi, tutundun anlamsız benliğine,
Kibrini gizleme
içinde, bilesin ki, sana aptallık katıyor!...
Zamanın aynasında
sallanan günde, ruhum üşürken,
Nazarından, içime doğan güneş, şimdi keder salıyor,
Kıvılcımlar saçılırken
geceye, yağıyordu sanki içime,
Pencereler örtülü
yüreğinde, kilit, madem, ne arıyor?..
Beni derin
sarsıyor, yaşattığın tüm hasret günahların,
Şimdi bir
yalnızlık duygusu, rüyana dalıp uyuduğum,
Zamanı çatlatan
umutlarım bile yetmedi, kalakalırım,
Anılar uyandırır,
param parça uykularda bulduğum!..
Aşıkların bağrında
kanayan, verilmiş armağanıdır,
Zihnimin-düşüncemin
akışında, acı uzar, sevinç kısa,
Gözlerinin ışıltısıyla
kamaşmıştı, benim asil yüreğim,
Şafak sökerken
kızaran gökyüzü bari, beni anlasa!..
Unutamam, gök
yüzünün yansıması, mavi gözünde,
Kaderin ne
getireceğini bilmedim, görüldü netice,
Gözlerini görünce,
şu gökteki yıldızlar bile sönerdi,
O an, Ay ışığı
hüzmesiyle, aydınlanırdı tüm gece!..
Zalim biriyle,
gün batımına doğru gidiyorum işte,
Yüreğim kandil gibi
yanıyorken, ateşini, közledim,
Al dudak daha da al olmasın, öldürme başkasını,
Seni özlediğimi
duymak istemesen de, seni özledim!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
25/09/2019
Yorumlar
Yorum Gönder