Seni özledim!..




İstemsizce düştüm yalnızlığıma, farkına varamadan,
Cezalandırma vaktimi geldi, düşünceler yıpranıyor,
Seni hiç sevmemiş gibi, tutundun anlamsız benliğine,
Kibrini gizleme içinde, bilesin ki, sana aptallık katıyor!...

Zamanın aynasında sallanan günde, ruhum üşürken,
Nazarından,  içime doğan güneş, şimdi keder salıyor,
Kıvılcımlar saçılırken geceye, yağıyordu sanki içime,
Pencereler örtülü yüreğinde, kilit, madem, ne arıyor?..

Beni derin sarsıyor, yaşattığın tüm hasret günahların,
Şimdi bir yalnızlık duygusu, rüyana dalıp uyuduğum,
Zamanı çatlatan umutlarım bile yetmedi, kalakalırım,
Anılar uyandırır, param parça uykularda bulduğum!..

Aşıkların bağrında kanayan, verilmiş armağanıdır,
Zihnimin-düşüncemin akışında, acı uzar, sevinç kısa,
Gözlerinin ışıltısıyla kamaşmıştı, benim asil yüreğim,
Şafak sökerken kızaran gökyüzü bari,  beni anlasa!..

Unutamam, gök yüzünün yansıması, mavi gözünde,
Kaderin ne getireceğini bilmedim, görüldü  netice,
Gözlerini görünce, şu gökteki yıldızlar bile sönerdi,
O an, Ay ışığı hüzmesiyle, aydınlanırdı tüm gece!..

Zalim biriyle, gün  batımına doğru gidiyorum işte,
Yüreğim kandil gibi yanıyorken, ateşini, közledim,
Al dudak  daha da al olmasın,  öldürme başkasını,
Seni özlediğimi duymak istemesen de, seni özledim!..


Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

25/09/2019

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...