yeni yazar

Sevmeye yetecek kadar yürek, Gerçeği görecek, açık göz, İleriyi görecek akıl, Hasarlı kalp bırakmamış, çıkarsız vicdan, Kimseyi incitmeyecek, söz diliyorum… Aydın gözlerle bakmayı, Karanlığa mum yakmayı, Güneşi içeri alacak kadar, büyük pencereler, Sevgiyle ıslanacak kadar aşk yağmurları, Ruhları güzelleştirecek, bilgeliği diliyorum… Takdir etmeyi bilecek kadar asilliği, Ağırbaşlı-alçak gönüllü olmayı, Yumuşak huyluluğu diliyorum… Acı görecek kadar, kayıp, Ağlatacak kadar, yara, Kahrolacak yada hüzne boğacak kadar, ayrılık, Elveda demeden gidecek vefasızları, Görmemeyi diliyorum... Yoksulluktan kurtulmayı, Gerçek yoksulluk olan; “İnsanlık fukarası” Olmamayı, Kıymet bilmeyi, Varlığı-dirliği ve birliği diliyorum… Yalnızca sevmeyi, Güzel olana bakmayı, Herkese;  “Merhaba”  Demeyi, Can olan veya can olmayan tüm yaratılmışa; “Seni seviyorum” Olan, sihirli kelimeleri, sık kullanmayı, Dahası,

Hayalimin isteğine karar verdiğim o gün, Hayat boyunca sırtıma büyük yük aldım, Olumlu düşünce gücümü, okumadın ki, Her şeye sahip olsam da, bak yalnız kaldım... Hayatıma çarpan bir meteor gibiydin sen, Kendindeki gerçek ışığı bilebiliyor musun, Kalbi hiç kırılmamış adama güvenme derler, Kırıklar her yana dağınık, görebiliyor musun... Şimdiki halimi görebilseydin, o anı kaçırma, Adeta, beyni alınmış gibi, görünüyorum, Hayattan zevk almak isteyen nere de şimdi, Cehaletin savunmada, acınla, sürünüyorum... Issız duvarlara yankını, bıraktın, bırakalı sen, Yansıman arzu, her yandan güzelliğini taşıyor, Tamamını göremem, işe yarayanı sende bıraktın, Güzele bakan gözlerimin sevgisi, sonsuzu yaşıyor.. “Elini başkası tutmuş bana ne”, diyebilen var mı? Bunu hak ettim diye düşünüyorsan, yok nedenim, Sihirbaz elinden çıkmış gibi güzellik nere de olmalı? Uyanınca yanım da değilsin, bedeli ödeyen, benim... Altı zehir, üstü bal tadı, aşkın! Ba

Vermen elini… Tülbent ine ne oldu, yerine peruk mu taktın, Ne yaptın da kalaslara çevirdin, ince belini, Cazibeden ödün vermez gamzeler ve o vuruş,               Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun, vermen elini… Tek dertleri para olan, duygusuzlara katıldın, Sevgi dolu kimse gibi, evrene uzatsaydın elini, Donmuş, buz tutmuş yoğurda bakıyorum ben, Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun,vermen elini… Tavuk kümesten çıktı, yakala, yakalayabilirsen, Yaratmaya çalıştım, serçe gibi yuvasında birini,             Sosyete tipi kaptın, farklı görünümlü kıyafetlerle, Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun, vermen elini… Gülmeyi   istemedin, hayalin peşin de, ben gibi, Rüzgar da   tüy oynadın, hafif   ve   oynak serini, Algılarına ne oldu senin, tersine mi   okuyorsun, Şimdi baş ağrım oldun, acı sundun, vermen elini… Gözlerinse kapım çalan, kaderdi, bulmuştum, Kesinlikle, hayatımın tek şans faktörü milini, Ana yemekten önceki apar at diye dü

Uyandığın zaman o gün, hayatının değişeceğini bilemezsin, Acı ve huzursuzluk hissediyorum, ben de ki   suçluluğu   bitir, Hepimiz gerçeği farklı şekillerde ararız, şartların kurbanıyız, Geleceğin ayak sesleri hasret cehennemi, ateşin günlük eritir... Dilediğin bir şeyi görünce, ne yazık, arzulara söz geçmiyor, Kalbimin kanatları, onun bildiği, bizim bilmediğimiz oluyor, Artık hoşnutsuzluğun kış ayındayız, ayrılıksa zor ve sancılı, Gidene nokta koyamazsın, o tebessümü, ağaran tan oluyor... Hayat imkansız aşklar dünyası, yüreğimde kor ateşleri var, Kendime giden bir yol gibi, anıları taze; ama sıktı ruhumu, Her şeye yete bilmem vardı, bir türlü o kalbine yetemedim, Şimdi artık kar yağıyor düz dağlara, donduruyor ufkumu... Ne yani ben sevemez miyim, ona gurbet yolu, bana hasret mi? Şimdi hasret hasret diye söylesem, lügat ta ki kelimeler utanır, Sen beni sev diye   açmadı mı yüreğini, güzel yüzde gözlerini, Zamandan öteyim, gel halimi gör dese

Gökteki mas mavi bulutta mısın, Yıllarca biriken, umutta mısın, İç içe inlediğim, sukut ta mısın, Nereler de bulurum seni!.. Bir meleğin kanadında yazılı, Yoksa taş yazıtlara mı kazılı, Bulamadım sensiz gönül sızılı, Nereler de bulurum seni!.. Bir müziğin notasında mı saklı, Bulunduğun yer belki çok farklı, Seni bulan-kaybeden yitirir aklı, Nereler de bulurum seni!.. Ömür seni aramakla mı geçecek, Hasret cehennemi nasıl sönecek, Bel bağladığım tek şeyde yitecek, Nereler de bulurum seni!.. Bir varmış bir yokmuş masallara, Deniz kıyısında, sıcak kumsallara, Baktım dışarıdaki, nice dünyalara,      Nereler de bulurum seni!.. Işığın bende, sen gecene karıştırma, Hep doğuyorsun, yokluğa alıştırma, En yalnız güne, tek tek uyandırma, Nereler de bulurum seni!.. Aradım yine, bu kaçıncı dolunayda, Bak bak bitmez, başım eğik bu ayda, Özlenen yüze hasret, cana, ne  fayda? Nereler de bulurum seni!.. Veysel Kimene  Sevda

Bir eksiği var gönlümün, Satın alınamayan ve satılmayan, Bulunsa,   yürek   denen yerlerde... AVM ‘leri dolaşırım, Ya da Çarşı   - Pazar. “Bulunmaz Hint kumaşı” derler ya, Bir de “okkası bin eden” Ne dir gönlümün karmaşık düşüncesi, Belki ağırlığınca altın eden, Belki bir kraliçeye, kral, Bir prensesin, prensi… Ne dir gönlümün anlamsız eğlencesi... Aşk bir ırmaktır, yüzmesini bilene, Boğulmakta var, yasak duygularda, Ya da, Yüzüp kıyıya kavuşmak, Sevgilinin avuç içlerine, Yüzüne, benine dokunmak… Kim çıkmış aşkın muharebesinden, Ya şehit olursun, ya gazi. Bir şansın daha kalır o da , Gümbürtüye giden “Niyazi” Ne dir gönlümün bulunmayan neşesi... “Erkekler ağlamaz” ağlasa duyulmaz, İçten içten, Gözyaşı damlar yüreğe, Gülümserken görülür, buruk gülüşten! Ne dir gönlümün çözülmeyen bilmecesi... “Kırkından sonra teneşir paklar” hani, Bu korkutmaz seveni, Bilir herkes, Nice sevda yolunda öleni… Seven

Aşkın bende, beden senle can olur!… Çürüyecek bedenler nihayetinde, Hedefe, yürürsün, ayak yerinde, Koşar adımla gittim her seferinde, Aşkın bende, beden senle can olur… İnsana fayda ancak insandan gelir, Başına taş değse, o Allah'tan gelir, Sevmezse sevdiğin, elden ne gelir, Aşkın bende, beden senle can olur… Aynaya baktığım, artık ben değil, Saçlarım ağarmış, geçen yıl değil, Senden başkasına, etmedim meyil, Aşkın bende, beden senle can olur… Evrenin düzeni yürür, yerinde belli, Dakikam – saniyem, seninle, senli, Aşkının etrafında, döndüm temelli, Aşkın bende, beden senle can olur… Şükürdeyim, tevekkülden şaşmadım, Haddim bildim, sınırları aşmadım, Kaba doldum, doldum, taşmadım, Aşkın bende, beden senle can olur… Öteki âlemde de, sevdan benimle, Ruhumda bütünsün, tüm bedenimle, Hak ile hakkaniyet yine oldu seninle, Aşkın bende, beden senle can olur… Üzülmem sevdiğim kavuşmasak ta, Olan sevginle yaşarım buluşmasak ta Sarılıp, dert döküp konuşmasak ta, Aşkın bende,

Bir gecelik aş için, ne söylemeli, Zirvede bıraktın, değmedi   çaba, Emekler kuş oldu uçtu, çırpınır,      Sence bu yaptığın, değdi mi acaba... Dünden daha beter hallerde günüm, Yaşamaz ki aşkı göze almayan çaba, Nasıl çare üret sem, ayırıcı yokluğuna, Sence bu yaptığın, değdi mi acaba... Uyku gözlerimde anlamsız perde, Her anımdan sızan, kederden çaba, Gözlerin gülümseyip düşürdü derde, Sence bu yaptığın, değdi mi acaba... Hasret bağrımda, aramıza kar düştü, Yerin dibine batsın,   boşaymış çaba, Çekip gittin gideli, güne har düştü, Sence bu yaptığın, değdi mi acaba... Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 28/11/2018

Göğü, Günü, Güneşi, Gündüzün, eşi, Geceyi, Yıldızı, Ayı, İçteki fırtınayı, Aşkı, Kalbime bir sevgi doğdu!.. Seviyorum!.. Çünkü; Kalbim ruhundan geçti, O gülüşüne kandıran, Rüya gibi bakışlarındı, Gönlümü okşayan, ruhun da barındıran!.. Şimdi,   Kıyısı   yosun tutmuş, Bir   nehir gibi, etrafa bakıyorum, Coşkulu akıyorum!.... Öpücüklerin hiç bir sınırı yoktu, Aşk   anlarında, o bakışın, Yaşamak bu demiştim, Tüm güzellik bu, Bir meleğin kanatlarını çırpması gibi, Yanımdan her kalkışın!... Gözlerini okumayı, Gülüşünü   hissederdim, Ve bana sunduğun bu lezzetli günleri, Daha çok diliyorum, Arzuyla gözlerim kamaşıyor, Sana ait her şeyi seviyorum... Ruhuna girmeyi, Sevdiğimi söylemeyi, aşkını hissetmeyi, Senin olan her şeyi seviyorum!... Seni tanımayı isteyen o beni de seviyorum, Evet, Ben, Seni,   Seviyorum!.. Veysel Kimene  Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şai

Yolundan yürü,   niye   çıkarsın yoluma, Beni böyle sen, gezecek yolsuz bıraktın, Tüm aşk yükünü yükledin omuzlarıma, Her daim, her an, fersiz bıraktın... Dudağa, dudak değdi,   yanağa, yanak, Kucağa, kucak değdi,     nasıl   dayanak, Geceye,   şafak   değdi, sensizmi uyanak, Beni böyle nasıl, sensiz bıraktın... Kıyında ruhum gezer, yandığımdan ötürü, Hayatımda görmemiştim, ince eleyen türü, Hep sonunda saklı dedim, yürü gönül yürü, Umduğumu bulamam, özlemini bıraktın... Ah şu aşkın gülü, nasıl, nasıl unuturum seni, Şu alemde sen bulamam,   ömrümün gülşeni, Gözlerin gerilmiş yay, okun attı vurdun beni, Benden kaçmak yol mu, niye yarsız bıraktın... Deniz, gök renginle mavi, bilmen aşk nasıl bizde, Umutlarıma aynı sebep, hayallerimse aynı dizde, Şimdi gül deyip geçme, açmışsın aşk bahçemizde, Ekildiğin yerde yangın, bir de gülsüz bıraktın.. Ben aşkına dalarken, nasıl, içim titrer derinden, Bin ömür beklemiştim, sen beyaz kelebeğ

Kala kaldım yalnızlığımla, aşkla, baş başa, Sabah hüzün, akşam hüzün, geldi bu başa, Şafak sökmez, gün gece, ağarmaz tan başa, Sorun o biliyorum, bitmiyor, yalnızlığım... Güzel olan ne varsa, başkalarının omza yağar, Seni çağıran yollarıma, simsiyah bir kar yağar, Renk renk dertler, göğsümde, bulut olsa yağar, Kim duyar söylememi, azalmıyor, yalnızlığım... Gölgesin de  barınmaya,  dikili ağacım da yok, Çiçek ülkesin de yaşasam, açacak çiçeğim yok, Sazlık dolu göllerimde, yüzmeye sandalım yok, İçim dövünüp durur, tükenmiyor, yalnızlığım... Vefasız terk edişte, halimi dillendirir, acımaz, Sultan gibi yaşar gider de, dolandırır, acımaz, Damacanada su gibiyken, bulandırır, acımaz, Sahipsiz olan çeşme, içilmiyor, yalnızlığım... Bir kuru sevda peşine, düşer gider,      bu gönül, Önüne yüce dağlar çıksa, aşar gider, bu gönül, Aşkının tuhaf  gidişine,  şaşar gider,  bu gönül, Bana özümde güzel, yazılmıyor, yalnızlığım... Elimde olmayan duru

Hatıra defter arasında, saklanan resmin vardı, Seslensem defalarca, sen duymadan o duyardı, Hayatımda olsaydın diye, binlerce beni uyardı, Bıraktığın resim yerine, yanımda sen olsaydın... Her insan, aşkın tanımını duyarsa, tabi irkilir, Değişir kurallar diye bekler ben gibi kim bilir, Yelkenlerim olsaydı, rüzgarlar bir den  kesilir, Kader savurduğunda, yanımda sen olsaydın... Beni  hep aşıyorsun, ya ateş gibi, ya da buz gibi, Makine yapmazlar, birbirini paralayan sen gibi, Olabilecek nasılsa, resmin benimle arkadaş gibi, Her gecenin oluşunda, yanımda sen olsaydın... Sorun gecede mi, ayda mı, bilmem hüznün var, Aşktan yakaran yakarır, kimse cevap almazlar, Izdırap nedir bilmez, kalbi, tıka basa  dolanlar, Hasret korkusu yoktu, yanımda sen olsaydın... Meraklanma emi, bırak hayat dayatsın yalnızlığı, Acıya çarpar ferahlığın, içte unuturum yarsızlığı, Yargılama beni,  yargılanırsın, bu gönül hırsızlığı, Suçlanmazdın bu kadar, yanımda sen