Seviyorum!..




Göğü,
Günü,
Güneşi,
Gündüzün, eşi,
Geceyi,
Yıldızı, Ayı,
İçteki fırtınayı,
Aşkı,
Kalbime bir sevgi doğdu!..

Seviyorum!..

Çünkü;
Kalbim ruhundan geçti,
O gülüşüne kandıran,
Rüya gibi bakışlarındı,
Gönlümü okşayan, ruhun da barındıran!..

Şimdi,
 Kıyısı  yosun tutmuş,
Bir  nehir gibi, etrafa bakıyorum,
Coşkulu akıyorum!....

Öpücüklerin hiç bir sınırı yoktu,
Aşk  anlarında, o bakışın,
Yaşamak bu demiştim,
Tüm güzellik bu,
Bir meleğin kanatlarını çırpması gibi,
Yanımdan her kalkışın!...


Gözlerini okumayı,
Gülüşünü  hissederdim,
Ve bana sunduğun bu lezzetli günleri,
Daha çok diliyorum,
Arzuyla gözlerim kamaşıyor,
Sana ait her şeyi seviyorum...

Ruhuna girmeyi,
Sevdiğimi söylemeyi, aşkını hissetmeyi,
Senin olan her şeyi seviyorum!...

Seni tanımayı isteyen o beni de seviyorum,
Evet,
Ben, Seni,
 Seviyorum!..

Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Acılarla yandığımı, Böyle aşk’sız kaldığımı Bin yanıp,bin söndüğümü, Susma gönlüm sen söyle… Sevmediğimi sanar oldu, Aşk güllerim solar oldu, Ağır ağır yanar oldu, Susma gönlüm sen söyle… Kurudu dalım aşmaz çiçek, Rüyalarım olmaz gerçek, Bu el yalan gel biz göçek, Susma gönlüm sen söyle… Kendisine doyamadım, Ben gülüme kıyamadım, Kaçtı benden kalamadım, Susma gönlüm sen söyle… Vefasızlar aşkı neyler, Dilim durmaz şarkı söyler, Dinleyen ağalar-beyler, Susma gönlüm sen söyle… O bakıştı yaktı seni, Hayırsızın teki beni, Kim kurtarır aşk’tan seni, Susma gönlüm sen söyle… Gönül ferman dinlemedi, Daha çok beklersin dedi, Zaman onsuzluğu denedi, Susma gönlüm sen söyle,.. Aşk’ımı aşk’lar kıskandı, Sen değilsin bu sandı, Ne yapayım kalp yandı, Susma gönlüm sen söyle… Veysel Kimene   Sevda şairi © Bu şiir in her türlü telif hakkı şair in kendisine ve/veya temsilcile
Devamı

Sürçe lisan ettimse affola!...

2012 yılının 11ci ayında başladığım muhtelif karalamalarımı, bazı Edebiyat Sitelerine gönderiyordum, beğeniler beni daha bir üretmeye yöneltiyordu... Bir ara ‘ Ussuz   Edebiyat’ sitesine ve’ Kayıp Edebiyat’, ‘Kır Çiçekleri’   sitelerine göndermeye başladım,   önceleri iyi gidiyordu; ancak şiirlerim bu sitelerde yayımlanırken, Kayıp Edebiyat ve Kırçiçekleri Edebiyat siteleri kayboldu, ve şiirlerimde beraberinde kayboldu!...Yediler resmen!.. Büyük bir hüsrana uğradım, ardından ‘Ussuz Edebiyat’ a gönderim devam ederken bana   demesin mi   “ Şiir diye gönderdiklerin ne bir edebi eser, ne de şiire benziyor” diye mesaj attı...Yıkıldım...Ben edebi yarış içerisinde değildim   sadece bir şeyler karalamak, karaladıklarımın okunup beğenilmesi...Bu kırılganlığımın ardından tüm edebiyat sitelerinden ayrıldım.. Bu benim miladım oldu; Edebiyat  sitelerine  uzun bir süre göndermedim.. Kendi başıma yine yazmaya devam ettim, bu defa iki bloğum da biriktirdim, derken face grupları ortaya ç
Devamı

Bir insan yürekten, iki kere vurulmaz!..

Duyduğum hislerim, her sözün üstünde, Anla ki susmaz yüreğim, kendi pistinde, En güzel dudaklar, güzelliğin büstünde, Bir insan yürekten, iki kere vurulmaz!.. Unutmam, derinin tarifsiz nefis kokusu, Bu anı yaşıyorsam, masalsıdır duygusu, Çökmüş, zihnim beden, aşkının uydusu, Bir insan yürekten, iki kere vurulmaz!.. Yalnızlık kırağı, serpildi göz kapaklara, İçim mevsimsiz, ben alıştım kuraklara, Her yıl bahar gelsin, yanak, dudaklara, Bir insan yürekten, iki kere vurulmaz!.. Ben   aşkına düşeli, görmem kanadımı, Uçmaya heves var, alamam muradımı, Muhabbet görmez gönlüm, kır inadını, Bir insan yürekten, iki kere vurulmaz!.. Bir   kere o güzelliğin, sineme vurdu, Atamadım gülüşünü, kalpte   durdu, Anlamadın bu gönül aşkının yurdu, Bir insan yürekten, iki kere vurulmaz!.. Çağlar  akan nehir, gidişi var, durulmaz, Benim  sinem aşk dolu, başka bulunmaz, Hal bu ise sevene, neden-niçin sorulmaz, Bir insan yürekten, iki
Devamı