Bana mı küstün!..
Sorun kim? Gizlemişsin
gerdanını perçemlerini,
Ardınca yürürken
ben, değiştin bana mı küstün,
Ben sana
gelecekken, sesleniyorsun, gelme gelme,
Sen bana bu gece
yüzünü eğdin, bana mı küstün....
Sabaha bırak
sisini, gece ahengini, niye bozarsın,
Soğuktan yel mi
okşadı yüzünü, değiştin, kızarsın,
Hevesin mi gitti,
oysa, bakışlarınla, aşkı yazarsın,
Sen bana bu gece
yüzünü eğdin, bana mı küstün....
Uyandım gün
aydınlığında, göz pınarları uykuda,
Kolay değil
aşkın damlalarını dökmesi kuytuda,
Gizlim saklım
yok, gizleyemem, vardın duyguda,
Sen bana bu gece
yüzünü eğdin, bana mı küstün....
Zaten, gece - gündüz
acın iner göğsüme, tek, tek,
İstiyordum ki bende
olanın onda birini sende ek,
Darılıp gönlünü
sıkma, varsa söyle istenen dilek,
Sen bana bu gece
yüzünü eğdin, bana mı küstün....
Kadrin bildim, sam
yelini vurma gönül postuma,
Yetmiş bin
inadınla rezil eyleme eşime - dostuma,
Hiç bir anlam
veremiyorum ki, bu cana kastına,
Sen bana bu gece
yüzünü eğdin, bana mı küstün....
Can dayanır, hal
katlanır, fenaymış aşkın ötesi fena,
Feryat bilmeyen
bir gülümsün, canıma geliyor gına,
Kıymet bilmeyenle
ah eriyorum, nazar değmiş buna,
Sen bana bu gece
yüzünü eğdin, bana mı küstün....
Durup dururken
gelmiştin, aşk bu, yerleştin soluma,
Bir baktım demet
demet çiçek, gül ekmişler yoluma,
Kalan yarım, rahatlığı
beklerken, dar düştü koluma,
Sen bana bu gece
yüzünü eğdin, bana mı küstün....
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder