Kayıtlar

Eylül, 2017 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

İnsanlar!..

İnsanlar... Uçan  kuşlar, gelecek kaygısı  taşımaz, Olamadı  içim, sert kaya, yüce dağlar, Şu cihanda keyfim kaçtı. Sanma beni; Salkım salkım üzümle, bezenen bağlar... Sormayın aşkın kim, kimin  nesidir, Kalbi - ruhu paralayan sade sesidir, Her  gün öldürense, aşk meyvesidir, Beni hissedenler, beni tartan anlar... Hüküm veren, son noktayı vurmuş, Saati-vaktini  zembilinden kurmuş, Hızla geçen zaman nedense durmuş, Kendimi ararım, yok, tatile çıkmışlar... Tüm bahçeler yeşerir, bendeki solar, Hüzün-keder ayrı ayrı kendince dolar, Yaz  bulana aşk olsun, ayazdan donar, Aşkın yüze güldüğü, var mı başka dünyalar... Doğru dedim, eğri - büğrü söylemedim, Kır atı bağladım başka yere eğlemedim, Aşıklar  böyledirler, böyle olur, ne edim, Gün doğunca, aynı güne, ayrı uyananlar... Üç aşağı, beş yukarı, katlanarak gideriz, Kader gelene rıza şarttır, başka ne deriz, İyi düşünmeden karar verme olma keriz, Bir  ufuk çizelim, u

yer kalmaz.

Yer kalmaz!.. Canlandı gözümde altın küpeler, Taranmış saçları,nemli memeler, Dersini kimden almış salınır öyle, Gören, ceylanın ardından meler... Her erkeğe, bundan olsa   gerek, Dünya var - yok, neyimize gerek, Onun dudağı zehirlemez desem, Şu halime bakıp, gülmem mi gerek... Dökülse yaprak sonbahar derler, Kapılıp aşık olsan, sevdalı derler, Kim ister ki böyle, aklın uçurmak, Görünmez kaza diye buna derler... Her yanım sarmış onu görüyorum, Kafa onda, düşe-kalka yürüyorum, Bir ahunun gözlerine mest oldum, Sert rüzgar estirse, ılık umuyorum.. İhtiyarsın be adam, derdini anlayamaz, Aşkla işinne senin, kıl beş vakide namaz, Gideceğin yer belli,   güzel neyine derler, İhtiyar   azarsa, cehennemde yer kalmaz... Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fiki

Buğulu gökyüzü!..

Onca güzelin içinden, bir seni gözüm tuttu, Gülen gözlerin var ya, hemen aklım uyuttu, Bunca insafsızlık niçin, kalbin niye unuttu, Sema da da göremem ki, buğulu gökyüzü.. Bir olsak ta olmasak ta hep anacağım, Dönersin diye beklerim, açık kucağım, Aşkının ateşiyle böyle kül mü olacağım, Külüm göğe karıştı, buğulu gökyüzü... Dedim, eşe-dosta, beni, aramasını söyle, Çözüm yolu bulaydın, ayrılmazdın böyle, Neden - niçin bunlar, bari gerçeği söyle, Ayrılık yaradı sanma, buğulu gökyüzü... Kalp lime lime doğranmış, acını duyuyorum, İşin içinden çıkamadım, kaderime uyuyorum, Daha ne vereyim ki, sana ruhum sunuyorum, Boş nedenle çekip gittin, buğulu gökyüzü... Sesime cevap ver, şu halime, dön bir bak ta, Yalnızlığımla kaldım, dün akşam yine parkta, Görünmemen neden, bu şehirde, bu sokakta, Ayrılığı kim sever ki, artık, buğulu gökyüzü.. Farz edelim bu aşkta, sen hata, hiç yapmadın, Hayalimin süsleyicisi ni, sanki sen katmadın, Umuts