yer kalmaz.




Yer kalmaz!..


Canlandı gözümde altın küpeler,
Taranmış saçları,nemli memeler,
Dersini kimden almış salınır öyle,
Gören, ceylanın ardından meler...


Her erkeğe, bundan olsa  gerek,
Dünya var - yok, neyimize gerek,
Onun dudağı zehirlemez desem,
Şu halime bakıp, gülmem mi gerek...


Dökülse yaprak sonbahar derler,
Kapılıp aşık olsan, sevdalı derler,
Kim ister ki böyle, aklın uçurmak,
Görünmez kaza diye buna derler...


Her yanım sarmış onu görüyorum,
Kafa onda, düşe-kalka yürüyorum,
Bir ahunun gözlerine mest oldum,
Sert rüzgar estirse, ılık umuyorum..


İhtiyarsın be adam, derdini anlayamaz,
Aşkla işinne senin, kıl beş vakide namaz,
Gideceğin yer belli,  güzel neyine derler,
İhtiyar  azarsa, cehennemde yer kalmaz...



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)


© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

25/09/2017




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...