Farklı biçim de!...
Ne olsun, daha
ne olsun! Ne bekliyorsun,
Kalp cümle aleme
güneş, bana gece ayazı,
Buz tutan
yüreğin erir mi? Bilemiyorum,
Kulak sağır imiş,
ne çare, duyman niyazı!...
Aya da sesleniyorum,
hiç çalmıyor kapımı,
Yıldızlar arasın
da, dolanır, öpücüklerim,
Yaralı yüreğimi, kimlere açabilirim ben,
İçten hasret,
çokca özlem, tüm kederlerim!..
Her güne doğan güneş, mutlaka batacak,
Özlemi, ayrılan
bütün gönüllere, katacak,
En iyi hatıraların
var, çılgınlığın la silme,
Veballi hayat, sana bir şey sunmayacak!..
Uzun süre sesini,
kafam içinde duyu cam,
Bütün hüznünü sil, kanım dan uzaklaştır,
Alev dolusu
gözler, duygularımı körükler,
Parçandan vazgeçmem,
aksine yaklaştır!...
Şu hislerimin, sen de ne izi, ne önemi kaldı,
Büyüklük, kendini beğenmiş haller yarattın,
En yüksek
dağa hazırdım, beraber çıkmaya,
Melek ışığı
olamadın da, dünyamı kararttın!..
Dökülen göz yaşlarım
sa, gecenin en köründe,
Dolunayın en
meşgul, gizemli sessizliği içinde,
Dualarımdan
bile, istediğim cevabı alamadım,
Bir cezalandırma
yaşıyorum, farklı biçim de!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
16/03/2019
Yorumlar
Yorum Gönder