Sorgun!..

(1026)




Gözlerin ağır ağır bakar,
Söylesene nelere yorgun,
Yaslı duruşun, mahzun,
Gönlün  kimlere vurgun…

Gizli bir ateş var değil mi?
Gül rengi yüzünse solgun,
Kalbini nasıl da kımıldatır,
Denenmiş yürekte soygun…

Ürkek bakışlarında çekince,
Bahar- yaz yine de durgun,
Duygular üfürülmüş uçar,
Yüze mi, söze mi duygun…

Deniz bakışlı gözlerin sen,
Doğaya-tabiata tam uygun,
Köpürüp akarsın Dicle’sin,
Aktığın yerlerde kiler olgun…

Hevesle endama sarılsam,
Avuçta o memeler dolgun,
Başıma gelecektir kıyamet,
Cehennemle başlar  sorgun…



Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
20.06.2015



 (Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir at öl yemde üretilmektedir..)






Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...