Kaldı!...

Kalburunda elendim de,

Geriye bak taşım kaldı,

Ardınsıra ağlayan göz ile,

Birkaç damla yaşım kaldı…

Okulda sınıf arkadaşımdın,

Hayal etmeye başladığımda,

O kokunu içime çekmek gibi,

Öyle derin arzum kaldı…

Daima çocuk kaldım büyümem,

Oyunda –şakada çoşmadayım,

Var gibi davranmaktan yorulmam,

Öyle değişmeyen huyum kaldı…

Tutku risklerde saklıdır derler,

Aşkın uçurumunda yürüdüm,

Bir elin tutarken bir elin iterken,

Geçemediğim sırat köprün kaldı…

  

Batmaktan korkmadımki  hiç,

Kelimelerden  veya cümleden,

Susmam gereken yeri iyi bildim,

Seni  etkilemeyen sözüm kaldı…

Elmas kıyılarında kalbimin,

Gezelerken görmek gibi,

Zaaflarının peşini bırakıpta,

Umutlandığım hayalim kaldı…

Bir gün boş zamanın olursa,

Merhameti keşfet ey sevgili,

Mangalkeyfi yapma yüreğimle,

Sönmeyen kor halim kaldı…

Veysel Kimene

Sevda Şairi

(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

03.09.2012