Doğmuşşun meğer!...


Gamzeler gölgesi düşünce cama,
Beni düşürürler derinden gama,
Nasıl tutulmamayım ince endama,
Böyle harap etmeye doğmuşşun meğer…

Benlerin dizilmiş birkaç tabur asker,
Yerlerin değiştirme değmesin neşter,
Görsemde görmesemde aşkımı besler,
Yağ misali eritmeye doğmuşşun meğer…

Gözlerin iridir iki parlayan elmas,
Kaşların etmedim güzellerle kıyas,
Memeler hopluyor ritmiyse bir dans,
Beni coşturmaya doğmuşşun meğer…

Cihanda aya ne gerek ki cemalin varya,
Sesin bir musikidir  dinle sanki kanarya,
Bir volkan derinden içten  içe yanarya,
Patlamaya hazır etmeye doğmuşşun meğer…

Elbiseler  yakışır boya bak maşallah,
İnce bele tokalı kemer olum inşallah,
Kalçalar savrulur gel birkaç tokuşah,
Kafam  sana takmaya doğmuşşun meğer…
  
Topuklar yere basar depremin kime,
Seni görenlerin tümü muhtaç hekime,
Mevcut  sende gereken  sokma bakıma,
Derbeder etmeye doğmuşşun meğer…

Azıcık gerdandan  gıdıktan öpsem,
Birazcık yanaktan dudaktan desem,
Artık hicran olmasan kendime katsam,
Beni bekletmeye doğmuşşun meğer…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.






Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...