Değil mi!...
Beklemeyi
zor yapan, değil mi hasret,
Yürek oynasa
yerinden, verilmez kıymet,
Döneceğin
yok senin, olmuyor kısmet,
Oraları
mesken ettin, değil mi?
Yumak yumak,
çileleri doladım,
Duyasın diye
haberleri yolladım,
Bir kerecik
vefalığın görmedim,
Bir kez beni
soracaksın, değil mi?
Gece- gündüz
dağ yamacı bekledim,
Sürülere
koyun- keçi ekledim,
Behey köylü
kızı söyle ne dedim,
Bu yüreği
saracaksın, değil mi?
Dağlarını
yol eyledim yoluma,
Yaradanım
acımıyor kuluna,
Böyle
ayrılığı kattın ise sonuna,
Yakınlığı
kuracaksın, değil mi?
Güle konan
bülbül oldum görünce,
Şimdi
kanayan yaramsın böğrümce,
Garipliğim
beni yakar, ele eğlence,
Sende eller
gibi gülüyorsun, değil mi?
Güzeller
kervanına dönüp bakmadım,
Kafama
senden gayrisini takmadım,
Aşk tuğlası
dizdim, dizdim yıkmadım,
Sende aşkla
dolacaksın, değil mi?
Köyünüzün
rüzgârı gelir, karı gelir,
Hasretler
kavuşur, öteki yanı gelir,
Beklerim
umutla ayrılığın sonu gelir,
Kavuşmayı
istiyorsun, değil mi?
İlim köye
benzer olmuş sıra dan,
Yokluğun
zor, yazmasın yara dan,
Aklara çevir
gel, vazgeçim karadan,
Ellerimden
tutacaksın, değil mi?
Büklüm
büklüm saçlarını tarasam,
Keyiflerim gelse,
al kurdele bağlasam,
Ziyanı yok
yüreğimi ellerinle dağlasan,
Yokluğun
dağlamasın, değil mi?
Olan olmuş
işte, ben kimlere kızayım,
Çalacak
sazım kırık, bari şiir yazayım,
İçmeden
sarhoş olup, köşelere sızayım,
Ne çok
sevdiğimi görüyorsun, değil mi?
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder