Karıncalar taşırken hücrelerimi bir bir!...


Karıncalar taşırken hücrelerimi bir bir,
Kıyamazlar  belki aşktan yaralı oluşuma,
Toprak bu altıda üstü de birdir ama,
Her iki yerde de sen, yerini bende ara…

Tombala oynadım hayatla her zaman,
Birinci çinkodan öteye gidemedim,
Sevilmemiş  olmam fark etmez ama,
Kendini  aradığında bakarsın yarama…

Yaradan özgür bırakmış seçen seçene,
Kimi han kapısı, yada ağaç kovuğunda,
Ararsan bir gün , aşkını hiç etmedim ama,
Çok şey ziyan  fakat, heba  gelmez sevdama…

Zulüm gördüm aşkından işkencelerin var,
Çarmıha gerilmiş yada davul kasnağında,
Sabır ettim sonunda kavuşamadım ama,
Karanlıkta görülürsün mum yakma zindanıma..

Bağ bozumu yaşandı, pekmez kazanı kaynadı,
Bir sürü  mevsimler geçti kirazlar çiçekler aştı,
Günlerimin  üstüne güneş kanadını serdi ama,
Hiçbir şey deva değildir ki bu sensiz canıma…
  
Sezar Roma’dan, Kleopatra Mısır’dan vazgeçti,
Tarih yazdı nice sevdalılar destanlara geçtiler,
Takvimde değil anılarım yürek yaprağında ama,
Bir sana yanmıştım ben,birde garip olan anama…

Yaşanmışları saklamak zor, unutmak imkansız,
Hicran oldun bağrıma ok misali saplanmış sın,
Elim saçına değmedi, gözlerim gözlerine ama,
Şairler arasında bul beni , başka yerde bulama…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.



26.09.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...