Yaralarsın halimi ah yavaş yavaş!…


Hakikati gördüm, sende huy bozuk,
Kah  sitem  edersin  kah  yüz döner,
Yüzde  meymenat  hepten tükenmiş,
Yaralar sın halimi ah yavaş yavaş…

Elbiseni  giyer ertesine bıkar  atarsın,
İnsanlığın nerede taş altında mı saklı,
Geyik derisi olsalar  köşkün nedir ki,
Yaralar sın halimi ah yavaş yavaş…

Ummadığın  taş  baş  yarar derlerdi,
Yarılsaydı da göreydik  bir kez hani,
Hıyar  kabuğunu  soymadan  yersin,
Yaralar sın halimi ah yavaş yavaş…

Desturun  yok, bindiğin dalımı kesersin,
Kementler  atarsın vara yoğa kapmaca,
Aşkı icat edenler bir seni görse cayardı,
Yaralar sın halimi ah yavaş yavaş…

Yaradanın gözünden kaçmışsın belli,
Kalite  kontrolden  elek altı olurdun,
Nah görürdün saltanatı arsız cavidan,
Yaralar sın halimi ah yavaş yavaş…
  
İnsan  olsan reklama para vermezdin,
Duruşundan   belli olur adam dediğin,
Gözlük takıp yalan gözleri sustur san,
Yaralar sın halimi ah yavaş yavaş…

Alameti  farika  sanma  ha  kendini bilesin,
Afrodit   bile  havalara  girmedi sen kadar,
Dışını süsleme, ipek tenin değil kalp olmalı,
Yaralar sın halimi ah yavaş yavaş…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.



24.09.2012







Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...