Gündüzüm gülmedi benim, gülmedi!..
Sevmeden yaşamak,
görünen hayatın özü değildir,
Kaderin buyruğudur
birkere, yaktığı gözü değildir,
Anlam yönünden tartışılmaz aşk, sadece meyildir,
Kapıldım, gündüzüm
gülmedi benim, gülmedi!..
Yetkililer daha ciddi bir şekilde organize etmeli,
Ya da verdiğin azın sanmayıp, o sevgiliye yetmeli,
İçinde yaşayan
insanların çektiği acılarsa bitmeli,
Ne yapmalı, gündüzüm
gülmedi benim, gülmedi!..
Güzel sözler,
güzel söyleyişler, bir korkunç geliyor,
Sanki iş için
başvurmuşum, mülakatla beni eliyor,
Oysa aşktan
Mecnun’dan farksızım yürek deliyor,
Çare ararım, gündüzüm
gülmedi benim, gülmedi!..
Düşüncelerim, çok
kolay okunur, ak kağıt, üstünde,
Değişik saplantıların
içinde kalma, bari küstüm de,
Herkes kendinden
bir şey katar, içten bi dostum de,
Yanmadayım, gündüzüm
gülmedi benim, gülmedi!..
Aşk, en güzeli
ortaya koymak için, hiç, düşünülmedi,
İçteki büyük
devi uyandırana, güzel-çirkin denmedi,
Gönüller bir
olunca samanlık seyran, sevilen bilmedi,
Gecem gülmedi, gündüzüm
gülmedi benim, gülmedi!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
04/06/2018
Yorumlar
Yorum Gönder