Bir yokluğa bir ona üzülür oldum!…




Kadına benzer halini göremez oldum,

Sorunu nedir ki bilemez oldum,

Her gün söylemekten yorulur oldum,

Bir yokluğa bir ona üzülür oldum…



Sabahları erken kalktığını bilmezsin,

Gün içinde bolca çenesini dinlersin,

Kadınlıktan birini bile görmezsin,

Bir yokluğa bir ona üzülür oldum…



Sabır göster gönlüm kadere bırak,

Saçları görmemiş günde bir tarak,

Böyle bezginliğe nasıl dayanak,

Bir yokluğa bir ona üzülür oldum…



Yesek- içsek, yatsak- uyusak,

Ev temizliğini gel bana bırak,

Derdin söylesen de çare arayak,

Bir yokluğa bir ona üzülür oldum



Veysel derki sabır gerekir dostlar,

Garibin atı - arabası duvara toslar,

Söylediğini nağme-sazdan sayarlar,

Bir yokluğa bir ona üzülür oldum…









Veysel Kimene





Sevda şairi

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.












Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...