Ailesi güzelliğine o ismi takmış!…
Neydi günahım bilmem,
Allah’ım ne yaptım sana,
Armudun iyisini ele,
Çürüğünü verdin bana…
Hayranım biliyorsun birine,
Gamzesine, dudağına, diline,
Siyah esbaplar giymiş,
Tokalı kemer, ince beline…
Siyahlarla bütünleşir hep,
Saçları, gözleri kadar siyah,
İmrenmekmiş kaderim benim,
Bilemedim kimden aldım ah…
Kaderine razı olmak çok zor,
Adaletin nerede hangi dünya da,
Dağıtırken eşit dağıtmamışsın,
Aklım da gözüm de Hülya’da…
Lüle lüle saçlarla aklımı alır,
Bağrımdaki ateşse mangal közü,
Geriye bana bir bakmak kalır,
Körükler ateşi, söndürmez közü..
Nasıl sevmeyeyim, cihanda var mı,
Sesimin ahengi hafiften
gelir,
Çok uzakta artık beni duyar mı,
Bendekini göremez, bir Allah bilir.
Ben ne desem, anası Hülya derdi
Bülbülü de zaten bir gülü yakmış,
Gülüşü gamzeyle yarış ederdi,
Ailesi güzelliğine o ismi takmış…
Veysel Kimene
Sevda şairi
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder