Ne olacak bu insanlar!…


Ne olacak bu insanlar!…


Bir zaman dolaştığım yerleri,
Gezmek istedim,
Bakındım çevreme,
Kimse boş değil.
Çatılmış kaşlar, öfkeli bakış,
Kahırla dolmuşlar gönlü hoş değil.
Rahatsız yüreğim bunları gördü,
Ben değilim yas tutan,
Ben değilim kederli,
Neden çözülmesi zor,
Kolay olan sorunlar,
Tutan el  yoksa,
Dertler çoksa,
Dinlemezse kimse onu,
Tabi tavırlı olur bakışlar.
Boşalmamış küp kadar ağır,
Bir ama kadar kör, işitmeyen kadar sağır…
Bu insanlar günde böyle gecesi nasıl,
Akşam olup, hüzünler ocakta tüterse,
Eşi çocukları atıp giderse,
Emek verdiği birde biterse,
Düşünceler karmakarışık,
Etrafla ne küs olduğu belli olur,
Nede barışık.
Nasıl kahırla bakmasınlar,
Ne olacak bu insanlar…


Veysel Kimene

Sevda şairi
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.





Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...