Postacı gelirken, acımadan vurdular!…




Kara bulutlar, çöker omzuma,
Gücendim, bana, hiç acımadılar,
Eski hatıralar, öylece  yerinde,
Gitmedi kaderim, bende durdular…


Bir sürü derde, bir tek şansım yok,
Ayrılık yolundayım, neden bahtım yok,
Kurulup oturacak, gönül tahtım yok,
Biraz sevgi istedim, benden çaldılar…


Nehirler coşup, akar giderken,
Dediler seninki, birazcık erken,
Bense ağladım, eller gülerken,
Beni böyle dertten, derde saldılar…


Aynada bu yüzüm, kara bir duman,
Elimde çare yok, hallerim yaman,
Yüzündeki çizgiyle, pek bahtsız kalan,
Yaz gelir derken, kışta kaldılar…


Düşmüşüm yoluna, yüreğim tutsak,
Boğazdan geçmez ki, su ile yutsak,
Yalnızlık batağından, pek çabuk çıksak,
Yüzeyi göremeyip, derinlere daldılar…


Bir demet mor menekşe, birazda gülden,
Fayda sağlamaz ki, ne gelir kem den,
Gelecekti bir haber,   belki de senden,
Postacı gelirken, acımadan vurdular…


Veysel Kimene
Sevda Şairi       
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...