Açelya!...
Pis bakışlar
soldurur, yıldırır,
Yürek temiz bakmalı açelya,
Öyle bir çiçek sin
bilirim seni,
Kimse bilmez kıymetin
açelya…
Hint-Japon-Çin de bile yok,
Eşin-benzerin,
aşinayım ben,
Uğraşmışlar yetiştirmek
için,
Kuruma bir kez sevemeden…
Dünya çiçeği olarak
tanındın,
Ülkelerin ulusal
çiçeği oldun,
Asıl yeşerecek yerin
bendim,
Başka bahçelerde
bulundun…
Saksı toprak çok
önemlidir,
Bir ev çiçeğisin
aslında da,
Bana göre yetişmişsin
sen,
Verimsiz, kötü, pis
toprakta…
Pembe, portakal, ateş
kırmızısı,
Can tonlar taşırsın
genlerinde,
Çalılar-dikenler sarmış etrafını,
Ah, bir aç san benim
ellerimde…
Şimdi bir açelya'm
bile yok,
Kızıl rengi yapraklar
nerede,
Seni ilaç olarak
gördüm hep,
Tek merhem bendeki
derde…
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
27.12.2012
Yorumlar
Yorum Gönder