Bir vefasız uğruna, yıktım kendimi!…




Dumanı tütüyor bak, bacasız aşkın,
Gördün mü hiç, böyle avare-şaşkın,
Bulamazsın ki sana,  delice düşkün,
Bir vefasız uğruna, yıktım kendimi…


Göç eder kuşları, gördüm hava da,
Çifte kumrular gibi, olsak yuva da,
Eriyen yağ misali, yandım tavan da,
Bir vefasız uğruna, yıktım kendimi…


İsminin üstüne, başka isim bulamam,
Sevgimi sunuyorum, bir şey veremem,
Kalbinden geçenleri de, belki bilemem,
Bir vefasız uğruna, yıktım kendimi…


Teselli bulmak için, sigaraya başladım,
Bunalan yüreğimi, dumanıyla haşladım,
Susmasın, ağlasın diye, kahrınla taşladım,
Bir vefasız uğruna, yıktım kendimi…


Asıl fırtınalı aşk,  sandım senin gözlerin de,    
Avunup, bunca zaman, gezmişim izlerin de,
Umursamazlığı gördüm, acı dolu sözlerin de,
Bir vefasız uğruna, yıktım kendimi…



Veysel Kimene
Sevda Şairi       
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...