Seninle olmak istiyorum!...
Sahil kasabası
insanları,
Akşamın olmasını
bekler,
Kasaba;
Önce bir serinliğe
mahkum olur,
Sonra dinginlik…
En önemlisi;
Gün batışını gözlemek…
Kapalı seyreder,
Çok dikkatli şekil
de,
Dinlersen güneşi,
tepelere çarptığını duyabilirsin…
Aşkın sesi gibi
kulağına fısıldar sanki:
"Sen benimsin"
Ve her akşam sessizce
ona dersin ki:
“Bu akşam da yüzünü çok özledim.”
Işığı kapıdan içeri
girerse, havayı değiştirir,
Yaslanırsın,
Pencereden bakıyorsan…
Senin pencerendir,
senin köşen,
Sanki senin kadının…
O na;
Sevgiliye mektuplar
gibi,
Yazasın gelir…
Bir aşk, bir tutku
olur,
Gün batışını izlemek…
Evcil olanlarda en
çok köpeği severim,
Sadık bir dost…
Yalnız bırakılmayı
hiç sevmezler çünkü;
Genleri öyle,
duyduğum:
“Sevilen köpek, dövülen köpekten daha sadıktır”
Doğru;
Sevilmezse bunalıma
girer…
Bunu göstermek için,
Terliklere-pabuçlara,
Evin en güzel yerine
eder,
Edeceğini,
Dağıtıp, batırıp,
Bize bir şey
göstermek
İsterler…
Asıl anlatmak istediği
ise şudur;
Tıpkı çabalarım;
“Seninle olmak
istiyorum”
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder