Bu gönül onu bulmuş, yalnız kalmayacak…


Seni tanıdım dün gece, artık yazlardayım,
Köşelere kıvrılıp, umudum donmayacak,
Yanımda bulduğum  sendin, inanamadım,
Bu gönül onu bulmuş, yalnız kalmayacak…


Yıllarım boşa geçmiş, seni tanımadan önce,
Kırılan dallar olsun, kalbim kırılmayacak,
Gülenin sırrını çözmem, artık sıra bende,
Bu gönül onu bulmuş, yalnız kalmayacak…


Çektiğim dertler idi, kader dedim alıştım,
Aşkım bana sarılmış,  barıştı küs olmayacak,
Uyuttum korkularımı, yarınlara bölüştüm,
Bu gönül onu bulmuş, yalnız kalmayacak…


Sözlerim tutunamadı, akıyor bak boşlukta,
Karanlığım çözüldü, gün kara durmayacak,
Geceyi de dost sayarım, gündüzü arkadaşım,
Bu gönül onu bulmuş, yalnız kalmayacak…


Gözleri darbesini kesti, söz verdi bir kere,
Bitirdi bak  ayrılığı, yüreğimi yakmayacak,
Artık şarkılar bana, türkülerse onun için var,
Bu gönül onu bulmuş, yalnız kalmayacak…


Elekten geçmeyecek sevdam, sığ deniz de,
Saran limanlar olacak, kayalara vurmayacak,
Ne lodostan, ne de fırtınalardan çekinmem,
Bu gönül onu bulmuş, yalnız kalmayacak…



Veysel Kimene
Sevda Şairi       
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasas
ın

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...