İttin!...




Bu sitemim sana, inan sevdiğim,
Sende eller gibi, terk edip gittin,
Farkı aramıştım, o gözlerinden,
Bir tokat çakıp ta, ileri ittin…


Ya del de bıraktın, tarumar edip,
Ellerim el görmedi, sen bana nettin,
Kararmadı aşkın, ışığın sa sönmedi,
Bunları yaşa dedin, kenara ittin…


Nasıl dayanırım, şimdi gamzelerine,
Martıları ağlattın da, gurbette bittin,
Nisan yağmurları yağdı, omuzlarıma,  
Hasretlik yeşerecek,  hallere ittin…


Beklememiştim, çıktın  sayfam dan,
Okunamaz sın, resimden-satırdan ettin,
Hatıran kaldı, saklı kırk bir bohça da,
Sarıp  saklanacak, duruma ittin…


Geri dön diyemem, bitirdin artık,
Beni bırakıp ta kime, nereye gittin,
Çok güzel olacaktı, beraberliğimiz,
Eğirip-inceltip, kopmaya ittin…


İşte budur hikayem, tamamlanmadı,
Daha yeni başlarken, yazmadan bittin,
Sende eller gibi oldun, gözümde benim,
Tahtını parçaladın, elinle ittin…



Veysel Kimene
Sevda Şairi       
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


17.12.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...