Verir!...
Akan yaşlarımın, ne
değeri var,
Toprağa düşünce, kuruyu verir,
Bu yolda gezenin, ne emeği
var,
Aşkla kızan tavada, eriyi verir…
Hesap sorulmaz ki,
gönlü cefa da,
Hicranı dost sanır,
sarılıp yatı verir,
Yaşayan aşkıdır,
kendi hülyalar da,
Hiç eksiltmez, derde
derdi katıverir…
Güller dalında
tomurcuk, nazen de,
İlgisiz kalınca
kurur, daldan atı verir,
Gösterilse fazla alaka, bazen de,
Başını göğsüne
dayayıp, yatı verir…
Göremedim ki senden
aşkı-vefa yı,
İşte bu yüzden,
mecnuna ceviri verir,
Bir kere gönlünden
duysam fısıltı yı,
Karmaşık kafam
kendine, geli verir…
Sevdamı, tozlu
raflarda mı bıraksam,
Kalbinde yer yok, tozlara
katılı verir,
Pazarcı tezgahın da, satılık kalsam,
Üç beş güne kalmaz
inan, satılı verir…
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder