Yerine bin eklerim!…




Susuz kalmış ağacım,
Kurudu dal-köklerim,
Biri benden aşkın alsa,
Yerine bin eklerim…

Saçlarını taramanda,
Belikleri ben eklerim,
Toka-tarak kaybolsa,
Yerine bin eklerim…

Gözlerin bir kaç dünya,
Kavuşmayı  çok isterim,
Bakışından uzağım ama,
Yerine bin eklerim…

Sevdanı kül kül etseler,
Seni sevmek bu kaderim,
Nedensiz yere ayrıl sanda,
Yerine bin eklerim…

Özlemimsin kara dutum,
Şair gibi çingenem derim,
Suretinden  etseler beni,
Yerine bin eklerim…

Kalem ağlasa da yazarım,
Gönlüme yerini  çizerim,
Yazdıklarım hep silinse,
Yerine bin eklerim…

Dağlar-yollar set olsalar,
Çöller olsa aşar giderim,
Unutmaya niyet  etsem,
Yerine bin eklerim…

Böyle sevda görmez kimse,
Beni öldüren gözler derim,
Siyah saça dokunmamda,
Yerine bin eklerim…

Bir daha gelsem şu hayata,
Nerede o der, arar, dilerim,
Bu dünyada buluşmasak ta,
Yerine bin eklerim…

Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...