Nem kaldı!..




Kırılmış kanadım kolum,
Düzgün değil taşlı yolum,
Böyle  bir  avare   kulum,
Dertten  başka, nem kaldı…

Omuzum  da yükler ağır,
Duymazım  hep ten sağır,
Gönül dayanmıyor çağır,  
Gamdan  başka,  nem kaldı…

Elim verdim kolum kalmış,
Felek  düşün bana   salmış,
Her bir yanım efkar almış,
Kederden başka, nem kaldı…

Çuval diktim yırtık-sökük,
Çiğneme sen yerde dökük,
Sensizlikten boyun bükük,
Hicrandan başka, nem kaldı…

Şu yüreğin vurdumduymaz,
Ne yaptımsa,  hiç arlanmaz,
Tıpkı  sallanan hacıyatmaz,
İzlemekten başka, nem kaldı…

Kime ne zarı var bu  aşkın,
Gezerim mecnun ve şaşkın,
Sevdan dan  dolmuş taşkın,
Tasandan  başka,  nem kaldı…

Yüzden yüze desen, yol var  mı,
İçimde aşktan gari  bol var  mı,
Sana tutkun  böyle kul var  mı,
Yanmaktan başka, nem kaldı…

Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...